420 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

indulgEnS rEaliSmuS

271. Moralis institutio postulat ut ex puero vel adolescente quaerantur ea

tantum quae ei non sint incomodum sacrificium, modo illa virium requiratur

quantitas, quae ad indignationem non ducat vel arcessita modo acta. Ordina-

rium iter parvos proponit gradus, qui intellegi, recipi aestimarique possunt et

congruam renuntiationem secum ferant. Alioquin, qui nimium postulat nihil

consequitur. Persona, simul ac ab auctoritate se expedierit, probabiliter bene

facere cessabit.

272. Ethica institutio nonnumquam conte

mptum gignit, qui habitis desertionibus, animi destitutionibus, deficienti

affectu vel prava parentum effigie concitatur. In ethica bona proiciuntur

depravata patris matrisque exemplaria, vel adultorum infirmitates. Quocir-

ca adolescentes iuvandi sunt ad analogiam efficiendam: bona ab insignibus

potissimum personis perficiuntur, sed etiam non perfecte diversisque gradi-

bus absolvuntur. Eodem tempore, quandoquidem adolescentium repugnantiae

cum quibusdam perversis experientiis nectuntur, adiuvandi ii sunt ut iter

ingrediantur sanationis huius interioris mundi sauciati, ita ut pervenire pos-

sint ad intellegendas et conciliandas sibi personas ac societatem.

273. Cum bona proponuntur gradatim est procedendum, diversimode pro-

grediendum, aetate certisque facultatibus personarum ob oculos habitis ac

repudiatis agendi severis immutabilibusque rationibus. Apta consilia quae psy-

chologia et educationis scientiae conferre possunt ostendunt opus esse gradatim

procedere in morum mutationibus acquirendis, sed etiam libertatem aequo

cursu stimuloque indigere, quia deserta propriam maturitatem praestare non

potest. Certa, realis libertas coartatur et condicionibus astringitur. Neque mera

est facultas bonum tota voluntate eligendi. Haud semper actus "voluntarius"

et actus "liber" plane distinguuntur. Quidam aliquid improbi firmissima volun-

tate velle potest, sed propter imperiosam voluptatem vel malam educationem.

Hac in re eius deliberatio prorsus est voluntaria, non dissidet ab inductione

voluntatis, sed non est libera, quoniam paene fieri non potest ut malum illud

non eligat. Quod accidit ei qui imperiose medicamentis stupefactivis vincitur.

Quae cum cupit, omnibus viribus vult, sed talibus condicionibus astringitur

ut tunc diversa eligere non valeat. Itaque eius deliberatio est voluntaria, at

non libera. Sensu omnino caret illud "sine ut libere eligat", quia re eligere

non potest, ac medicamentis stupefactivis cum committitur, eius obnoxietas

tantum augetur. Aliorum auxilio et educationis cursu indiget.