32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
AQUKN. SEU LUCIONEN. 1 1 7
venivi, sed facta fuit ab eo absente, subscribendo formulae, ab Ordinis Superiore sibi traditae. Cum hanc irregularita- tem ipse percepisset, de ea monuit Ordinem, sed ipsius Su- periores rescripserunt hanc subscriptam declarationem per se sufficere. Cum itaque ex relatis pateat nullitatem primae et secundae professionis unice Ordini imputandam venire, ne- cessario sequitur iuxta P. Laurentium, etiam damna ob di- missionem ex praefato titulo iussam, esse reparanda ab Ordine.
I U R A O R D I N I S . Aliter vero sentit huius Procurator gene- ralis qui allata a P. Laurentio argumenta totis reiicit viri- bus. Sane quoad praetensa damna ex capite contractae infir- mitatis, ipse adnotat, quod dicta infirmitas quae iuxta fidem medicam, sub die 20 Feb. 1895, dicitur contracta ob frigi- dum et humidum aerem, haberi debet omnino uti antecedens profectui seu transmigrationi P. Laurentii in Angliam, cum ipse in hac regione residentiam fixerit mensibus aestivis, nempe a Maio ad Septembrem et quidem in coenobio salu- berrimo. Sed ulterius Procurator generalis hanc infirmita- tem denegat, quia P. Laurentius a suo reditu usque ad diem dimissionis continuo operam navavit sacro ministerio, dando exercitia, missiones, quin ullam querelam super praedicta infirmitate moveret, imo retinens sibi pinguia percepta lucra: tandem negat, P. Laurentium ivisse in Angliam iussu Su- periorum Ordinis: hoc positum fuit in eius libero arbitrio, et ipse,satius duxit in eum locum se conferre.
Quoad vero aliud caput, nempe damna oeconomica, dato quod reapse existant, P. Generalis reponit quod P. Laurentio sunt imputanda. Siquidem ipse fuit dimissus ab Ordine et Superiores sese opposuerunt sanationi in radice emissae ab eo professionis, non propter ab eo contractam infirmitatem, aut ob irregularitates in professione intervenías, sed unice ob pravam ipsius agendi rationem et quia omnino evaserat refractarius iussionibus suorum legitimorum Superiorum.
Hisce utrimque praehabitis, suppositum fuit enodandum sequens