Acta Francisci Pp. 433

institutorum regiminis viget, praeteriri possint. Non modo oportet animad-

vertant se excommunicatos non esse, sed tamquam membra viva Ecclesiae

vivere et maturescere posse, eam percipientes matrem, quae eos semper

recipit eosque cum affectu curat et ipsis animum addit vitae Evangeliique

iter facturis. Quae integratio necessaria est etiam curae et christianae in-

stitutioni eorum filiorum, qui potiores sunt habendi ».334

300. Si certarum condicionum varietas perpenditur, illas puta, quarum

supra mentionem fecimus, intellegitur nullo modo exspectandum fuisse Syno-

dum vel hanc Adhortationem novas normas generales canonicas promulgare

posse universis casibus adiungendas. Animus tantum rursus est erigendus

ut peculiares casus responsaliter personaliter pastoraliter discernantur, ex

quo consequitur, « cum gradus culpae semper idem non sit »,335 consectaria

seu effectus alicuius normae non necessario semper eadem esse oporte-

re.336 Presbyterorum munus est « comitari eos, quorum interest, secundum

viam discretionis iuxta magisterium Ecclesiae et placita Episcopi. Hoc in

itinere conscientia examinata per momenta cogitationis et resipiscentiae

maxime proderit. Digressi a coniuge, qui novas nuptias inierunt, quaerere

debent quomodo in filios tum se gesserint, cum coniugium in discrimine

versaretur; fuerintne conatus reconciliationis; quaenam deserti coniugis sit

condicio; qui sint effectus novae vitae consuetudinis de reliqua familia et

communitate christifidelium; quodnam iuvenibus praebeat exemplum, qui ad

matrimonium ineundum se comparant. Sincera meditatio corroborare potest

fidem in misericordiam Dei, quae nemini denegatur ».337 De itinerario pro-

secutionis discretionisque agitur, quod « hos christifideles dirigit ad plenam

conscientiam obtinendam eorundem condicionis coram Deo. Colloquium cum

sacerdote in foro interno recti iudicii adiuvat informationem de impedimen-

tis ad maiorem vitae Ecclesiae participationem fovendam et de inceptis,

quae eam secundent atque augeant. Et cum in ipsa lege absit gradualitas

(cfr Familiaris consortio, 34), discretio haec numquam ea posthabere potest

quae veritas et caritas Evangelii ab Ecclesia propositae requirunt. Quae ut

fiant, confirmandae sunt necessariae condiciones humilitatis, modestiae,

334 Rel Fin 2015, 84. 335 Ibid., 51. 336 Quod constat etiam quoad disciplinam sacramentalem, cum discretio comprobare possit

in peculiaribus adiunctis gravem deesse culpam: adiungitur hic quae alibi arguimus: cf. Adhort. Ap. Evangelii gaudium (24 Novembris 2013), 44. 47: AAS 105 (2013), 1038.1040.

337 Rel Fin 2015, 85.