PG7B

Primum. Unde destruitur etiam per hoc Manichaei error, ponens aliquod malum esse primum principium malorum, sicut aliquod bonum est primum bonorum principium.

Aliquod # malum autem accidit praeter intentionem agentis # aliquod bonum.

Hoc quod agit # sua # eius,# sed omne agens inquantum agit tendit in aliquod bonum, ut ostensum est. Omnia igitur ordinantur in bonum sicut in finem. Adhuc. Unumquodque perficitur per suum finem. Ultima enim perfectio rei finis est.

Illud autem quo aliquid perficitur oportet ei esse conforme. Unumquodque igitur habet finem sibi conformem. Omne igitur ens inquantum huiusmodi est bonum, ut probatum est. Finis igitur uniuscuiusque rei est bonum.

Extremum # nam non ens nullius est causa # sive in se sive in alio. In alio quidem,# in se autem, sicut cum quis per suam actionem generat in seipso laetitiam vel aliquid aliud huiusmodi.

In causando prior # licet et hoc ipsum obtinere sit constitutum per actionem agentis et per consequens sit in esse posterius.

Unde et agens talis finis est causa et e converso.

Effectus ordinantur in finem ab agente proprio;# igitur # ut # ei # simpliciter nullam diversitatem requirens. Nam ipsum est ipsius dei substantia, ut in prioribus ostensum est et per hoc idem est deo # in hoc igitur bono quod est esse cuiuslibet substantiae creatae plura continentur, scilicet ipsa substantia subsistens et esse in quo subsistit.

Secundum hoc quod est quaelibet earum bona est # igitur # etsi nulla substantia rei creatae sit suum esse sed esse participet,# tamen # cum sit simplex,# cui # quod consequitur esse # erit quidem forma ipsum bonum substantiae compositae quae per formam est bona # bona quidem erit inquantum est potentia ens #