PG11B

Per proprias cognitiones # possunt pervenire # nisi aliqua corruptio accidat quae impediat consecutionem finis; quod in paucioribus necesse est esse. Aliter enim desiderium felicitatis vel non esset hominibus naturale, aut esset vane omnibus inditum # nam ea # quod demonstratur quia # fuerunt # non impediunt quin actu simul possint # quia qui habet scientiam unius rei facilius potest alterius rei scientiam capere # imperfecta,# sed est totaliter excedens ipsum # non enim intellectus # nisi # credentium # cum tamen certitudo fidei ab alia certiori cognitione dependeat # unumquodque imperfectum naturaliter perfici desiderat. Unde et secundum theologiam dicitur quod fides generat spem # deus # quod quidem necesse est intellectui accidere ex natura substantiae suae secundum eos qui dicunt intellectum possibilem esse virtutem generabilem et corruptibilem consequentem corporis complexionem, sicut supra dictum est de opinione Alexandri et Avempace. Virtus enim quae consequitur complexionem corporis non potest se extendere ultra formas corporis, quae sunt imaginabiles. Sed quia haec opinio falsa est, ut supra probatum est, oportet dicere quod causa huius, quod intellectus possibilis in sua operatione indiget phantasmatibus, non sit ex natura sua, sed ex eo quod copulatur corpori: cum necesse sit actionem intellectus corpori copulati ex parte