PARS I I - De Ecclesiae constitutione hierarchica 103

Can. 551 - Ad oblationes quod attinet, quas occasione perfuncti ministerii pastoralis christifideles vicario faciunt, serventur praescripta can. 531.

Can. 552 - "Vicarius paroecialis ab Episcopo dioecesano aut ab Administratore dioecesano amoveri potest, iusta de causa, firmo prae- scripto can. 682, § 2.

C APUT V I I

DE VICARIIS FORANEIS

Can. 553 - § 1. Vicarius foraneus, qui etiam decanus vel archi- presbyter vel alio nomine vocatur, est sacerdos qui vicariatui foraneo praeficitur.

§ 2. Nisi aliud iure particulari statuatur, vicarius foraneus no- minatur ab Episcopo dioecesano, auditis pro suo prudenti iudicio sacer- dotibus qui in vicariatu de quo agitur ministerium exercent.

Can. 554 - § 1. Ad officium vicarii foranei, quod cum officio parochi certae paroeciae non ligatur, Episcopus seligat sacerdotem quem, in- spectis loci ac temporis adiunctis, idoneum iudicaverit.

§ 2. Vicarius foraneus nominetur ad certum tempus, iure particu- lari determinatum.

§ 3. Vicarium foraneum iusta de causa, pro suo prudenti arbitrio, Episcopus dioecesanus ab officio libere amovere potest.

Can. 555 - § 1. Vicario foraneo, praeter facultates iure particulari ei legitime tributas, officium et ius est :

Io actionem pastoralem in vicariatu communem promovendi et coordinandi ;

2° prospiciendi ut clerici sui districtus vitam ducant proprio sta- tui congruam atque officiis suis diligenter satisfaciant;

3° providendi ut religiosae functiones secundum sacrae liturgiae praescripta celebrentur, ut decor et nitor ecclesiarum sacraeque supel- lectilis, maxime in celebratione eucharistica et custodia sanctissimi Sacramenti, accurate serventur, ut recte conscribantur et debite cu- stodiantur libri paroeciales, ut bona ecclesiastica sedulo administren- tur ; denique ut domus paroecialis debita diligentia curetur.

§ 2. In vicariatu sibi concredito vicarius foraneus : Io operam det ut clerici, iuxta iuris particularis praescripta, sta-

tutis temporibus intersint praelectionibus, conventibus theologicis aut conferentiis, ad normam can. 272, § 2;

2° curet ut presbyteris sui districtus subsidia spiritualia praesto sint, itemque maxime sollicitus sit de iis, qui in difficilioribus versantur circumstantiis aut problematibus anguntur.