N.5

Exurge. Hic ponit aliam petitionem, idest dejectionem inimicorum; et ponit tria. Primo petitionem.

Secundo expositionem, ibi, eripe animam meam. Tertio petitionis rationem, ibi, de absconditis.

Circa primum duo facit. Primo petit occultationem auxilii. Secundo destructionem adversarii.

Dicit ergo: dormire videris dum pateris me affligi, sed, exurge domine, praeveni eum, ut citius subvenias quam nocere possit: et supplanta eum, idest destitue eum quasi astute: job 5: qui apprehendit sapientes in astutia eorum: Prov. 19: astutia hominis supplantat gressus ejus. Supplanta eum, in duobus: scilicet in mei liberatione; et quantum ad hoc dicit, eripe animam meam ab impio, quia contra justitiam persequitur me, et ideo impius est: Ps. 42: ab homine iniquo et doloso eripe me. Et hujus ratio est, quia anima mea est framea, idest gladius acutus ex utraque parte, qua destructus est diabolus. Et hoc proprie dicitur de anima christi: isa. 27: in die illa visitabit dominus super Leviathan in gladio duro et forti. Dicit, frameam tuam ab inimicis manus tuae, supple, eripe: Psal. 66: intende animae meae, et libera eam. Vel, eripe frameam tuam ab inimicis, idest aufer gladium et potestatem, quam habent a te: Sap. 6: data est vobis a deo potestas. Et voluntatem quam habent a se: Zach. 13: framea suscitare super pastorem meum. Vel, supplanta eos, in eorum frustratione, et eripe animam meam ab inimicis manus tuae, idest christi filii tui; nam filius dicitur manus patris: Deut. 32: tollam in caelum manum meam, idest filium meum. Domine, a paucis de terra divide eos; quia propter hoc persequuntur me, ut regnum suum stabiliant. Haec est duplex littera: in Psalmo Romano sic, o domine dispartire eos in vita eorum; quasi dicat, ipsi oculos habent ad terram, et ideo mala faciunt; sed tu exclude eos de terra quam dedisti eis. Sed quomodo? numquid ut vadant in unum locum? non, sed dispartire eos per totum mundum. Alia littera, domine a paucis de terra dimitte eos; quasi dicat: divide eos de terra, et a paucis, idest a societate electorum, in vita eorum, idest dum vivunt. Vel quia legitur quod imminente destructione sunt admoniti per Angelum, quod fideles recederent et irent in regnum Agrippae. Et ideo, divide eos a paucis, idest christianis, qui sunt reservati.

De absconditis tuis adimpletus est venter eorum, idest de peccatis non confessis: Prov. 28: qui abscondit scelera sua, non dirigetur: job 31: si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam. Vel hic ponitur ratio petitionis, et hujusmodi ratio est duplex: videlicet quia potest referri ad peccata, vel ad beneficia de quibus sunt ingrati. Si primo modo, sic. Primo ponit abundantiam peccatorum.

Si secundo modo, ostendit quomodo beneficia dei derivabantur ad filios. Dicit ergo quantum ad primum, de absconditis tuis adimpletus est venter eorum, idest de peccatis quae sibi abscondita sunt: non quod non videat, sed quia non vult ea videre: Habac. 1: mundi sunt oculi tui, domine, ne videat malum; et ad iniquitatem respicere non possunt. Adimpletus est venter eorum, idest conscientia, vel memoria, vel carnalis concupiscentia, vel sensualitas. Saturati sunt filiis, idest peccatis, vel malis operibus. Mala opera dicuntur filii malorum, sicut bona opera filii bonorum. Alia littera habet, saturati sunt porcina, idest immunditia peccatorum; et est expositio ejus quod dicit, de absconditis: et diviserunt reliquias suas parvulis suis; quasi dicat, derivantur ad filios, qui imitati sunt peccata eorum: Sap. 4: ex iniquis omnes filii qui nascentur, testes sunt nequitiae adversus parentes in interrogatione sua. Vel saturati sunt filiis, idest ad utilitatem filiorum, et diviserunt reliquias suas parvulis suis, qui eos ad peccatum, quantum in eis fuit, obligaverunt: Matth. 27: sanguis ejus super nos et filios nostros.

Vel. Saturati sunt filiis, idest pro filiis: quasi: ita saturati sunt peccatis, quod suffecit eis et filiis suis; idest reliqua peccata quae non fecerunt ipsi, dimiserunt facienda filiis suis. Si secundo modo, sic duo beneficia receperunt. Primo spiritualia, quia legem.

Et ideo dicit, de absconditis, sapientiae tuae, adimpletus est venter eorum, idest carnalis sensus: Psal. 147: non fecit taliter omni nationi. Secundo bona temporalia, quia, saturati sunt filiis, et quod plus est, reliquerunt ea eis. Hieronymi littera habet ab illo loco, eripe animam meam ab impio, quasi scilicet impius sit gladius tuus: Isai. 10: vae Assur virga furoris, a viris manus tuae, qui sunt mortui in profundo, quorum pars est in vita; quasi dicat, eripe animam meam ab impio, idest a Saule, et a viris manus tuae, qui contradicunt manui tuae, qui sunt mortui in profundo, idest peccato, quorum pars est in vita, scilicet ista, quorum venter adimpletus est etc..

Saul secundum Glossam significat mortem; et sicut mortuo Saule David regnavit in pace, ita christus morte devicta post resurrectionem.