N.2

Deus meus. Hic ponit affectum spei: et differt inter spem et amorem: quia amor est vis unitiva: amamus enim aliquid inquantum reputamus illud nostrum; et ideo dicit quod ipse est fortitudo sua: isa. 12: fortitudo et laus mea dominus, et factus est mihi in salutem. Spes importat defensionem ab extrinseco; et utrumque deus facit.

Vel sic. Objectum spei est bonum arduum futurum, possibile adipisci. Sicut ergo quis amat propter bonum jam datum, ita sperat futurum ex fiducia ex amore concepta, et ex similibus, inquantum credit similia in futurum recipere. Et ideo hic tria facit. Primo sperat refugium et firmamentum quod est in bonis. Secundo petit protectorium quod est in malis, quae jam evenerunt. Dicit ergo primo, deus meus adjutor meus: Psal. 95: nisi quia dominus adjuvit me, Paulo minus habitasset in inferno anima mea etc.. Et ideo sperabo in eum: Eccl. 2: qui timetis dominum, sperate in illum, et cum oblectatione venient vobis misericordiae.

Secundo speramus liberari a malis, quibus nondum subjecti sumus, quia defendit nos.

Primo, ne laedamur. Secundo, quod ea vincamus et pro victoria coronat. Quantum ad primum dicit, protector meus. Hieronymus habet, scutum, quod protegit ne transfigi possit a malis; sic facit deus: Ps. 63: protexisti me deus a conventu malignantium.

Quantum ad secundum dicit, et cornu salutis, quia animalia cornu impingunt; ita virtus dei contra adversarios resistit, quia pugnat, ut vincat mala temporalia et spiritualia: Psal. 43: in te inimicos nostros ventilabimus cornu: et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis: 1 Reg. 2: exultavit cor meum in domino, et exaltatum est cornu meum in deo meo, idest virtus mea. Quantum ad tertium, et susceptor meus.

Quando quis vincit, suscipitur cum triumpho; sic etiam facit deus: joan. 14: iterum veniam et accipiam vos ad me ipsum, ut ubi sum ego, et vos sitis: Ps. 72: cum gloria suscepisti me.

Simile habetur 2 Reg. 22. Consequenter ponit effectum sequentem, scilicet laudem. Laus est sermo elucidans magnitudinem virtutis, vel ex hoc saltem sequitur. Primo ergo ponit laudem. Secundo ejus efficaciam. Dicit ergo, laudans invocabo dominum; quasi dicat: ex hoc laudem propriam non habeo, sed quaero tuam, quia tu fecisti; isa. 63: miserationum domini recordabor: laudem domini super omnibus, quae retribuit mihi. Et invocabo, te, secure cum efficacia, quia sic invocans, salvus ero ab inimicis meis: joel. Ult.: quicumque invocaverit nomen domini, salvus erit.