PG16A

Eiusdem rationis est quod aliquis naturaliter desideret unum et quod naturaliter refugiat suum contrarium et tristetur de ipso.

Sed quilibet # sent- # nunc # naturali ergo / naturaliter igitur homo perpetuum esse desiderat.

Quemcumque # cum felicitas quoddam bonum continuum esse credatur.

Est # desideratum et amatum # ergo # magnam # et quod in vita continuari non potest # cuiuslibet # morbos unde # unde non est necessarium ultimam hominis felicitatem esse nunc in vita ista # constantes # quasi diceret et secundum se # unde et quia videbat quod / felicitas / de ratione felicitatis esset quod sit bonum sufficiens quasi desiderium quietans, et perfectum quasi nullum habens malum ammixtum, et continuum et permanens, posuit felicitatem in illis in quibus haec, etsi non simpliciter sint, sunt tamen in eis maxime inter alia quae in hac vita homini possunt adesse. Sic enim inveniuntur procedere omnes suae rationes quibus probat in operibus virtutis et in speculatione ultimam hominis felicitatem consistere. Utrum autem hanc sententiam de felicitate prosequutus fuerit quia non aestimabat aliam vitam hominis post hanc esse anima hominis cum corpore pereunte, vel quia ea quae sunt post hanc vitam ab eo per certitudinem comprehendi non poterant, non est praesentis intentionis disserere. Quamvis / quidam tamen Commentator Graecus in X eth. Ostendere nititur quod Aristoteles voluit felicitatem contemplativam in hac vita incipere et in futura vita permanere.

Quod colligit ex hoc quod dicit Aristoteles ibidem quod / felicitas / contemplatio est diuturnior quam actio moralis virtutis. Unde cum actus Moralium virtutum usque ad finem huius vitae permaneant, relinquitur quod contemplativa felicitas erit etiam post hanc vitam. Sed utrum sic vel aliter diuturniorem intellexerit non est curandum ad praesens # quia # terminari # terminetur # tendunt # et quod quisque invenit licet sit parvum, tamen quod intellectum ab omnibus habet aliquam quantitatem # sunt # quae est cognitio # possibilis # sensibilium # nisi quando # in caelo # ex hoc quod cognoscunt # et / animae / mentes humanae post hanc vitam inquantum et seipsas et alias substantias separatas cognoscunt # tales habeat proprietates # fit # similitudi- # et # effectus # cognoscens # qua est # qui tot- #