PARISIEN. 145

Acta, Tom. XXIX. fase. CCCXXXIX. 10

Pau, mulierem autem in oppido Mauléon domicilium reti- nuisse.

Sed nec ratione quasi domicilii, sustinet patronus, spon- sos potuisse esse subditos parochi Hipponae. Tralatitii siqui- dem iuris est, ad quasi domicilium contrahendum requiri, ut quis propositum habeat commorandi per notabilem tem- pus in eo loco, in quo suam sedem posuit. Hinc DD. omnes unanimiter t radunt , domicilium a quasi domicilio in hoc tantum discriminari, quod in illo requiratur animus perpe- tuo inhabitandi in loco, ad quem suos lares quis transtulit, in altero vero animus habitandi per maiorem anni partem. Tale incolatum ad quasi domicilium omnino requirunt Reif- fenstuel lit. 3, de Cianci, desp. n. 60, Schmalzgrueber eod. tit. n. 150, Pirhing eod. tit. n. 19, Barbosa de Off. Episc, par. 2, alleg. 32, n. 68, aliique innumeri.

Nec, pergit orator, djibium amplius esse potest, quae diuturna habitatio requiratur in loco ad praesumendum hunc animum incolendi ad maiorem anni partem, nam Benedi- ctus XIV in notissima Constitutione Paucis abhinc hebdo- madis, quas perpetuam in iudiciis normam praebuit, saltem unius mensis moram ad matrimonium necessariam renun- tiavit.

Et hanc moram ineptam esse, recolit patronus, ad quasi domicilinm contrahendum, si quis alienam ditionem petit eo tantum consilio, ut matrimonium ineat, non ut ad longum tempus inhabitet, uti statuunt idem Benedictus XIV Instit. 33, § 4, et S. Conc. Congr. die 22 Februarii 1831. « Sacra etc. censuit, dandam esse declarationem in abstracto in forma sequenti. Vir et mulier a loco suae habitationis, absque animo illam relinquendi, discedentes et ad locum alterius parochiae solo animo illic matrimonium celebrandi, non au- tem domicilium contrahendi, se transferentes, ibi coram illius loci matrimonium inter se contraxerunt. Supplicato per S. C. declarari, an huiusmodi matrimonium sit nullum vel validum. - Die 22 Februarii 1831 «Sacra etc., secundum ea quae « proponuntur censuit esse nullum ».