First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
Litterae Apostolicae quibus Hierarchia Episcopalis in Iaponia constituitur.
•268 MCIEN. Huius consilii executionem cuidam P. Vigon ordinis mi-
324 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
E X A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S 325
¡558 DERTUSEN. RESOLUTIO. S. Congregatio Episcoporum et Regularium,
S. G. SUPER STATU REGULARIUM 567
E X ' S . C. INQUISITIONIS 575
EX S. G. DE P R O P A G A N D A F I D E 623
624 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
GANTONIS TICINI SEU LUGANEN. 671
672 GANTONIS TICINI SEU LÜGANEN.
CÀNTONIS TICINI SEU LUGANEN. 673
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 68í> Id autem eo alacriori -animo mihi praestandum suscipio,
686 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
7 1 6 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
L E O P O L I E N . S E U PRESMILIENSI. 717
718 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 719
720 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 721
722 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 723
724 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 725
726 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 727
728 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 729
730 LEOPOLIEN. SEL' PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 73 i
732 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 733
NOVARIEN. 147
horum praesentatione etiam Caroli Hieronymi posteros par- tem habuisse.
At dato etiam quod hi numquam praesentandi iure prae- teritis vicibus sint usi, non. exinde sequeretur modo a iuris- patronatus exercitio posse repelli. Etenim comuniter rece- ptum est iurispatronatus usum esse facultativum, ideoque contra non decurrere praescriptionem ad tradita per Pito- nium De controversiis patronorum alleg. LXVI n. 30 et 32* « et hoc actu negativo non remansit deperditum iuspatro- natus, cum praesentare sit actus facultati vus per cuius omis- sionem non amittitur ius praesentandi, nisi concurrente con- tradictione cum acquiescentia subsecuta. »
Aliunde tamen non minora perpendenda sunt favore Io- annis Baptistae et Iosephae Boniperti. Et primo conventio quam superius retulimus inter Marchionem Ferrerium et Lean- drum de Boniperti ita explicanda videtur, ut demonstret in solis contrahentibus ius nunc controversum extitisse. Nam cum a cardinali Episcopo conventionis probatio exquireretur, exponebatur documenta allata fuisse quae rem penitus in lucem proferrent: admissus fuit Leander a s. Sede ceu le- gitimus compatronus pro altero dimidio vocis dictae Eccle- siae paroecialis , veluti liquet ex documentis , quae exhi- bentur. Quod si modo documenta haec habere non possumus, non exinde ius Leandri imminui censendum est. Ea vero quae de successione fratrum ab intestato fusius ab adversariis affirmantur, merae sunt coniecturae quae nullo probabili argumento innituntur. Ex facto enim quod marchio Ferrerius cum uno Leandro de alternis parochorum nominationibus pa- ctus est, praesumptio oritur, iuspatronatus uni Leandro fuisse transmissum. Nec satis exploratum est quibus legibus seu potius statutis particularibus eo temporis legitimae succes- siones in ea parte novariensis Dioecesis de vol verentur, ut concludens illatio hinc deducatur. Praeterea ut omnia quae adversarii dictitant eorum ius ad praesentationem évincèrent, probandum esset maiores haereditatem adi visse, quae « aditio* utpote actus facti non praesumitur sed ab allegante probari