148 EX S. G. CONCILII

blinen. nullit, matrim, diei 10 septembris 1898> nempe quod non sacerdoti, qui nupturientium matrimonialem con- sensum excepit, incumbit onus probandi se fuisse delega- tione auctum, sed is qui contracti matrimonii valorem im- pugnat, nisi sit parochus proprius nupturientium, minime auditur, si actionem suam haud fulciat argumentis idoneis.

Quapropter rem absolvit ad memoriam revocans Instru- ctionem a S. R. C. U. Inquisitionis, die 20 iunii 1883 edi- tam, qua in artic. De impedimenta vis et metus § 39 ca- vetur : « Iudex sciat matrimonium esse per se factum quod- dam solemne et publicum, quod semper validum censeri debet, nisi videntes rationes eiusdem nullitatem demonstra- verint. Ideo curandum quidem omni studio atque diligentia, ut rationes istae colligantur, sed iudicium contra matrimo- nium nunquam erit pronunciandum nisi earum complexio omne prudens dubium de existentia impedimenti excludat ».

Quibus animadversis, suppositum fuit diluendum

D u b i u m .

An sententia Curiae Niciensis sit confirmanda vel in- firmanda in casu.

Sacra C. C. die 17 Iunii 1899 respondit: dilata et coad- iuventur probationes.

CAUSAE PROSECUTIO. Scriptum fuit Episcopo Niciensi ut suppletorium conficeret processum ad hoc ut exhiberentur et transmitterentur ad S. C. litterae, quas Carolina matri scripsit, durante voluptuario nuptiarum itinere ; vocarentur testes ex officio, qui vel celebrationi matrimonii praesentes fuerunt vel saltem ex publica fama cognoverunt, quodnam iudicium de his nuptiis ferebatur.

D E F E N S I O M U L I E R I S . Qui actricis iura tuetur, in primis conqueritur enunciatas litteras ab oratrice Carolina, durante "voluptuario nuptiarum itinere, ad matrem missas, quae pro- fecto huic causae non mediocriter profuissent, iampridem destructas fuisse. Item dolendum esse, ait, parochum Ger- inond, qui matrimonio benedixit, quique praesertim de omissa