151

(Οὐδέτερον.) ̓Εείκοσιν. ἀντὶ τοῦ εικοσιν. ̓Εεικοσάβοια. εἰκοσαπλᾶ. η βοῶν εικοσιν. ( ̔Ρῆμα.) ̓Εέλδομαι. ἐπιθυμῶ. παρὰ τὸ θέλω, τοῦ ˉθ τραπέντος εἰς ˉδ κατὰ Μακεδόνας, καὶ ὑπερθέσεως γενομένης. οιον θέλω, δέλω, ελδω καὶ ελδομαι καὶ ἐέλδομαι ὑπερθετικῶς. ̓Εέργει. συνέχει. Εετο. ἐνεδύετο. ̓Εεισάμενοσ. ὁμοιωθείς. ειδω τὸ ὁμοιῶ. εισω, εισα, πλεονασμῷ τοῦ ε εεισα, ἡ μετοχὴ ἐεισάμενος. ( ̓Επίῤῥημα.) Ε ε. ἐπίῤῥημα σχετλιαστικόν. ̓Εετῶσ. εὐχερῶς. epsilon.620 Τὸ Ε μετὰ τοῦ Ζ. ( ̔Ρῆμα.) Εζεται. καθέζεται. ̓Εζημίωσε. κατέκρινε, κατεδίκασεν. ὁ δὲ βασιλεὺς Αὐρηλιανὸς πολλοὺς τῶν πολιτῶν θανάτῳ ἐζημίωσεν. ̓Εζήλωσεν. ἐπεθύμησεν. ̓Εζυγοστατεῖτο. ἐφ' ἑκάτερα ῥοπὰς ἐλάμβανεν. ἐζυγοστατεῖτο τοῖς ̔Ρωμαίοις ὁ πόλεμος. ̓Εζυμώθη. ἐφυράθη, ἐνεμίχθη. ̓Εζώγρουν. ζῶντας ἐλάμβανον. ̓Εζωσμένοι. καὶ ἀντὶ τοῦ ἐκδεδυμένοι. Τὸ Ε μετὰ τοῦ Η. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Εῆοσ. τοῦ ἰδίου η τοῦ ἀγαθοῦ. Ομηρος· -ἀνδρὸς ἐῆος. (Θηλυκόν.) ̔Εῆσ. ἰδίας. ( ̔Ρῆμα.) Εηκα. συνεχώρησα, ἀφῆκα. εστι ῥῆμα ἱῶ, ο σημαίνει τὸ πορεύομαι καὶ τὸ πέμπω, καὶ ἐξ αὐτοῦ παράγωγον ιημι, ὁ μέλλων ησω, ὁ παρακείμενος ηκα, πλεονασμῷ τοῦ ˉε εηκα. καὶ εηκα ἐπίῤῥημα ἀντὶ τοῦ συνεχῶς. epsilon.621 ̓Εήλακεν. ἀντὶ τοῦ ἐκρατήθη. ἐλήφθη. Εησιν. ὑπάρχει. Ομηρος· οὐ μὲν γάρ τι μεῖζον κλέος ἀνέρος οφρά κ' εησιν-. Τὸ Ε μετὰ τοῦ Θ. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Εθαγενήσ. ἐγχώριος. Ἐθάδασ. συνήθεις. φίλους. ̓Εθελουργόσ. πρόθυμος. ̓Εθελοντήσ. ὁ αὐτοβούλητος, αὐτοπροαίρετος. ̓Εθελονταί. οἱ στρατευθέντες ἑκουσίως ὑπὲρ τῶν δεσποτῶν τῶν ἐν Κάνναις τελευτησάντων. ̓Εθελημόσ. ὁ ησυχος. Εθεν. ἀπ' αὐτοῦ, η ἀπ' αὐτῆς· η καὶ ἀπὸ ἑαυτοῦ. ἐμὲ, σὲ, ε. ἀπὸ ουν τοῦ ε τρίτου προσώπου, πλεονασμῷ τῆς ˉθˉεˉν συλλαβῆς, εθεν. Εθιμοσ. συνήθεια, ἐθισμός. (Θηλυκόν.) Εθειραι. αἱ ἐξ εθους ἐπιμελούμεναι τρίχες, οἱονεὶ αἱ ἐξ εθους φοιτῶσαι τινί. η παρὰ τὸ ἐξ εθους ῥεῖν. ἡ ἐνθεία ἡ εθειρα. ̓Εθελοπρόξενοσ. ἡ ἐφ' ἑαυτῆς γενομένη καὶ μὴ κελευθεῖσα ἐκ τῆς πόλεως. ̓Εθιμοσύνη. συνήθεια. epsilon.622 (Οὐδέτερον.) Εθνοσ. τὸ πλῆθος. ηγοντο μοιχοὶ, πόρνοι καὶ τὰ τοιαῦτα εθνη. Εθνοσ. οὐ μόνον τὸ μέγα καὶ πολυάριθμον γένος, ἀλλὰ καὶ ἰδίως μέρος τι τῆς πόλεως. ουτως ∆ημοσθένης. Εθνεα. τὰ γένη. ̓Οππιανός· εθνεά τοι πόντοιο πολυσπερέας τε φάλαγγας. Εθοσ. τὸ ἐν ἑκάστῃ χώρᾳ αγραφον δίκαιον. νόμος δὲ εγγραφον εθος, οτι τὸ εθος οὐκ ἐστὶν ευρημα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ βίου καὶ χρόνου. καὶ ὁ μὲν νόμος εικασται τυραννίδι· φόβῳ γὰρ εκαστα καὶ μετὰ προστάγματος πράττεται· τὸ δὲ εθος μᾶλλον τῇ φιλανθρωπίᾳ τῆς βασιλείας· βουλόμενοι γὰρ αὐτῷ πάντες δίχα ἀνάγκης επονται. εθος δὲ ειρηται παρὰ τὸ ἐτεὸν, τὸ ἀληθὲς, οπερ καὶ ετος λέγεται, καὶ παρὰ τοῦτο εθος τὸ ἀεὶ ὡσαύτως εχον. η παρὰ τὸ εθω, τὸ ἐξ εθους εχω, γίνεται εθος, ὡς μένω, μένος, σθένω, σθένος. εθος λέγεται καὶ τὸ σημεῖον. ( ̔Ρῆμα.) Εθανον. οὐκ ἀπὸ τοῦ θνήσκω, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ θήνω, εθανον, ὡς ἀπὸ τοῦ λήβω ελαβον, μήθω εμαθον. ουτω Ζηνόδοτος. epsilon.623 ̓Εθελοκωφεῖ. οὐ βούλεται ἀκούειν. ̓Εθελοθρησκεῖ. ἰδίῳ θελήματι σέβει τὸ δοκοῦν. ̓Εθέομεν. ἐτρέχομεν. ̓Εθέλγετο. ἀντὶ τοῦ ἐθηλύνετο. οὐ μὴν ἐθέλγετο ὁ υπατος τοῖς ὑπηρέταις σὺν ὀργῇ βριμούμενος. ̓Εθέμην. εκρινα, ἐνόμισα. Εθεσαν. ἐποίησαν. ̓Εθεωρήθησαν. ἐφάνησαν. ̓Εθελοκακῆσαι. ἑκουσίως ἑλέσθαι τὸ κακόν. ̓Εθελήσει. ἀντὶ τοῦ οὐ δυνηθῇ. ̓Αριστοφάνης· οὐδὲ ἐθελήσει μαθεῖν. † ̓Εθελήσει. βουληθείη.† * Εθελξασ. ἐθεράπευσας.* ̓Εθέλω. ἰστέον, οτι τὸ θέλω καὶ ἐθέλω δύο θέματα εἰσί. καὶ τὸ μὲν τεθέληκα ἀπὸ τοῦ θέλω ἐστὶν, ἐπειδὴ πᾶς παρακείμενος ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενος πάντως καὶ τὸν ἐνεστῶτα εχει ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενον, οιον τέτυφα, οτι τύπτω, πεποίηκα, οτι ποιῶ. τὸ θέλημα ἀπὸ τοῦ ἐθέλω ἐστὶ, καὶ δεῖ γινώσκειν, οτι εὑρίσκεται ἀεὶ τρισύλλαβον παρὰ τοῦ ποιητοῦ τὸ ἐθέλω. ἀμέλει ἐν τῷ· μὴ δὲ σὲ Πηλείδῃ θέλ' ἐριζέμεναι- δηλοῖ γὰρ, οτι κρᾶσις ἐγένετο τοῦ ˉη καὶ ˉε εἰς ˉη. μηδεὶς δὲ οἰέσθω, οτι τὸ ἐθέλω ἐκ τοῦ θέλω ἐστὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ˉε. τὸ γὰρ ˉε φωνῆεν πέφυκε πλεονάζον, οιον· ειπεν, εειπεν· εικοσι, ἐείκοσι· τὸ σύμφωνον δὲ οὐ πλεονάζει. τὸ δὲ epsilon.624 θέλω δοκεῖ ἐκ τοῦ