Unde dicit : " Et omnes Angeli stabant, " parati ad obediendum, prompti ad adjuvandum, strenui ad protegendum, voluntarii ad signatos recipiendum, festini ad introducendum, laeti de consortio signatorum.

" In circuitu throni, " id est, Eccle- siae, eam protegendo, et defendendo a daemonum impugnationibus. Sicut autem thronus dicitur Christi humanitas, in qua sicut in throno sedet Filius Dei, et in ea judicabit : sic dicuntur Angeli esse in circuitu ejus, quia delectantur in contemplatione ipsius, ab ipso accipientes initium suae delectationis, et in ipsum terminantes.

" Et seniorum, " id est, Praelatorum ad muniendum et juvandum, " et quatuor animalium, " id est, Praedicatorum ad revelandum eis mysteria, et docendum utilia, et mundandum eorum labia. Vel, per circuitum throni intelliguntur in Ecclesia minores, per seniores mediocres, per quatuor animalia majores. i Ex quo patet, quod ordines Angelorum implebuntur de minoribus, mediocribus, et majoribus.

" Et ceciderunt in conspectu throni, " id est, humiliaverunt se in conspectu Christi sedentis in throno, " in facies suas. " in hoc notatur discretio. Qui enim cadit in faciem, videt quod cadit: sed qui cadit retro, nescit quod ruat. Unde idem est ac sic dicatur : Sapienter se humiliaverunt.

" Et adoraverunt Deum, " id est, adorationem quae Deo debetur, exhibuerunt Christo. Ad Hebr. I, 6 : Et adorent eum omnes Angeli ejus.

" Dicentes : Amen. "

Hoc dicitur ad laudem hominum, et confirmationem eorum quae dixerunt homines. Quasi dicat: " Dicentes : Amen, " id est, respondentes, et confirmantes ad laudationem signatorum : Verum est quod dicitis, et nos consentimus, et approbamus, et congratulamur, dicentes: Amen.

" Benedictio, et claritas et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro, in saecula saeculorum. Amen. "

Hic tangitur de laude Angelorum. " Benedictio, " id est, nostra exaltatio, quam super omnem creaturam habemus : " et claritas, " id est, impassibilitas, vel intelligentiae perspicatas, qua clare Deum videmus : " et sapientia, " quam dedit nobis, ut malis resistere sciremus. Vel, " Sapientia, " qua in cognitis delectamur : " et gratiarum actio, " pro naturalibus bonis : " honor, " quia Angelis aliis cadentibus, praeelegimus servire Deo : " et virtus, " id est, potentia in resistendo : " et fortitudo, " id est, gratiae confirmatio, " Deo nostro, " supple, attribuuntur. Quasi diceret: Non nobis, sed Deo: non ad tempus et horam,sed " in saecula saeculorum. Amen, " id est, in aeternum, in quo notatur laudis continuatio . Isa. lxii, 6 : Tota die et tota nocte in perpetuum non tacebunt, laudantes nomen Domini.

Aliter exponunt secundum quod agunt hic Angeli gratias de bonis collatis concivibus suis.

Unde :" Benedictio, " supple, sit ei pro exhibitione gloriae : " et claritas, " pro cognitione veritatis in creatura : " et sapientia, pro cognitione veritatis in seipsa : " et gratiarum actio, " pro remissione peccatorum : " et honor, " pro bonis meritorum : " et virtus, " pro bonis naturae spiritualis : " et fortitudo, " pro bonis naturae corporalis.

Vel dicendum, quod ista referuntur ad septem dotes. Unde : " Benedictio, " id est dilectio quae est filiorum : quia ex dilectione solent patres filiis benedicere : " et claritas, " id est, aperta cognitio : " et sapientia, " a sapore, id est, fruitio, et haec sunt tres dotes animae: " et gratiarum actio, " id est, agilitas : quia de hoc maxime gratias agunt, quod ubicumque voluerit spiritus, poterit esse corpus : " honor, " id est, claritas : " et virtus, " id est, impassibilitas : " et fortitudo, " id est, subtilitas.

Vel dicendum, quod Angeli agunt hic gratias de bonis collatis suis concivibus, id est, hominibus signatis. Unde : " Bene-dictio, " pro nobis naturae, gratiae, fortunae, gloriae : a et claritas, " pro serenitate vitae, famae, conscientiae : " et sapientia, " pro Dei et sui cognitione : " et gratiarum actio, " pro redemptione : " honor, " pro habitu virtutum : " virtus, " pro exercitio operum : " et fortitudo, " pro sustinentia difficillimorum : " Deo nostro, " supple, tribuenda sunt haec. Psal. cxiii, 1 : Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam. Et hoc non ad horam, sed " in saecula saeculorum, " id est, sine fine. " Amen. " Confirmatio est praedictorum.

" Et respondit unus de senioribus, et dixit mei: Hi qui amicti sunt stolis albis, qui sunt? et unde venerunt?

Et dixi illi : Domine mi, tu scis. "

Hic agitur per quam viam venitur de consolatione gratiae ad consolationem gloriae.

Et notantur tria. Primo, ponitur senioris quaestio. Secundo, Joannis responsio, ibi, v. 14 : " Et dixi illi. " Tertio, per quam viam est veniendum illuc instructio, ibidem, " Et dixit mihi. "