159. De sancto Cantio.

Ad Vesperas.

1. In honore trinitatis

Laudem tribus sociis,
O fideles, impendatis

Paribus praeconiis
Ac tres pares attendatis

Vita, nece, praemiis.
2. Hos attollit per Romanos

Atavos nobilitas,
Quos appellat Cantianos

Nominis aequalitas,
Hos adnuit ut germanos

Fides, spes et caritas.
3. Erat autem haec germana

Romae praesens concio,
Cum per urbem inhumana

Perstrepebat jussio,
Quod in plebe Christiana

Saeviret occisio.

4. Jussionis hujus durae

Audita saevitia
His exire fuit curae

Urbis saevae moenia,
Ubi mortis incursurae

Spondentur stipendia.

5. Dum Romanae sunt relicta
Urbis appenditia,
Urbem petunt, quae tunc dicta

Erat a Aquileia,
Ubi credunt, quod restricta
Magis sit malitia.
6. Sed vult secus operari
Dei dispensatio,
Quae lucernam occultari

Non perfert sub modio,
Nam ut queant coronari,
Maturat martyrio.

7. Urbis intrant simul fores,
Ad quam simul properant,
Ubi vident saeviores,

Quam Romae reliquerant,
Nam ad ictus se lictores
Contra sanctos efferant.
8. Illic vinclis subjacebat,

Quorum non est numerus,
Illum regem qui colebant,
Cujus regnat humerus,
Per quem vinci se videbant
Lucifer et inferus.

9. Dum sanctorum divulgatur

Adventus fidelium,
Dehinc lictor delegatur

Deferens imperium,
Jovi chorus ut cogatur

Ferre sacrificium.

10. Sancti jussum audientes

Unum Deum praedicant,
Plures deos diffidentes

Uni Deo supplicant,
Christianos se dicentes

Christum sic magnificant:
11. Una Deo confitemur

In Christum nos credere,
Quem omnino profitemur

Velut summum colere,
In quo sumus et movemur,

Qui nobis est vivere.

12. Est in florem virgae Jesse
Gredendum realiter,
Nulli potens est prodesse

Ille miser Jupiter,
Hunc qui colunt, est necesse
Condemnari turpiter.

13. Dum responsa germanorum

Geruntur ad judicem:
Decet, inquit, ut deorum

Dedecus mox vindicem
Sententia, quod eorum

Quisque perdat verticem.
14. Ut recedant, colloquuntur

Sancti, pro saevitia,
Jugo muli conjunguntur

Ad viae servitia,
Sed viarum corrumpuntur

Intra parva spatia.
15. Hujus viae velox gressus

Non est fugae vitium,
Sed apertus est professus

Servorum fidelium,
Quos ad mortem indefessus

Ducit ad martyrium.
16. Sancti simul comprehensi

Persequentem rabie,
Consequenter dantur ensi

Et sic sunt in requie,
Quorum villa nunc Stampensi

Quiescunt reliquiae.
17. Coelum. post ingrediuntur,

Subintrant identiter,
Nam ad mortem non traduntur

Aliter et aliter,
Una hora sed plectuntur

Et ab uno pariter.

18. Res miranda, digna dictu,
Dei surgens opere,

Quod furoris in conflictu
Mortis dato vulnere

Lac in ipso coepit ictu
Ferientis fluere.

19. Sit laus summae trinitati,
Sit honor et gloria,

Pro qua sancti simul pati
Pensarunt supplicia,

Ut in donis compensati
Meterent duplicia.