Lectio 6

Chrysostomus in Matth..

Post primam solutionem, venit ad secundam prima manifestiorem, dicens et si ego in beelzebub eicio Daemones, filii vestri in quo eiciunt? ideo ipsi iudices vestri erunt. Hieronymus. Filios Iudaeorum vel exorcistas gentis illius, ex more signat, vel apostolos ex eorum stirpe generatos.

Si exorcistas, qui ad invocationem dei eiciebant Daemones, coarctat Pharisaeos interrogatione prudenti, ut confiteantur spiritus sancti esse opus eorum. Quod si expulsio, inquit, Daemonum in filiis vestris, deo, non Daemonibus deputatur, quare in me idem opus non eamdem habeat et causam? ergo ipsi vestri iudices erunt, non potestate, sed comparatione; dum illi expulsionem Daemonum deo assignant, vos principi Daemoniorum. Sin autem et de apostolis dictum est (quod et magis intelligere debemus), ipsi erunt iudices eorum: quia sedebunt in duodecim soliis, iudicantes duodecim tribus Israel. Hilarius in Matth.. Idcirco autem digne iudices sunt in eos constituti, quibus id dedisse christus adversus Daemones potestatis reperitur quod ipse est negatus habuisse.

Rabanus. Vel quia apostoli bene sibi conscii erant, nihil malae artis se ab eo didicisse. Chrysostomus in Matth..

Non autem dixit: discipuli mei, neque apostoli, sed filii vestri: ut si quidem voluerint reverti ad illorum dignitatem, multam hinc accipiant occasionem; si autem ingrati fuerint, neque inverecundam habeant excusationem. Eiciebant autem apostoli Daemones, quia acceperant potestatem ab ipso, et tamen nihil eos incusabant: non enim rebus, sed personae christi adversabantur. Volens igitur monstrare quoniam invidiae erant quae dicebantur de ipso, apostolos in medium ducit. Rursus autem ad sui cognitionem inducit eos, demonstrans quoniam propriis adversantur bonis, et contrariantur suae saluti; cum deceret eos laetari, quod magna bona illis advenerat donaturus; unde sequitur si autem ego in spiritu dei eicio Daemones, igitur pervenit in vos regnum dei. Per hoc autem demonstrat quod magnae virtutis opus est Daemones eicere, et non cuiuslibet gratia. Et ob hoc quidem syllogizat dicens ergo pervenit in vos regnum dei; ac si dicat: si hoc est, profecto filius dei advenit. Hoc autem obumbrate dicit, ut non illis sit grave. Deinde ut illos alliciat, non dixit simpliciter pervenit regnum, sed in vos; quasi dicat: vobis veniunt bona: propter quid vestram impugnatis salutem? hoc enim est signum a prophetis traditum praesentiae filii dei, tanta fieri potestate divina. Hieronymus.

Regnum enim dei seipsum signat, de quo in alio loco scriptum est: regnum dei intra vos est; et: medius stat intra vos quem nescitis. Vel certe illud regnum quod et ioannes et ipse dominus praedicaverant: poenitentiam agite: appropinquabit enim regnum caelorum.

Est et tertium regnum Scripturae sanctae, quod auferetur a Iudaeis, et tradetur genti facienti fructus eius. Hilarius in Matth..

Si ergo discipuli operantur per christum, et ex spiritu dei christus operatur, adest regnum dei iam in apostolos mediatoris officio transfusum. Diminutio etiam regni diaboli, est augmentatio regni dei. Augustinus de quaest.

Evang.. Unde potest etiam hic esse sensus: si ego in beelzebub eicio Daemones, etiam secundum vestram sententiam pervenit in vos regnum dei: quia regnum diaboli stare non potest, quem adversum se divisum fatemini. Regnum enim dei nunc dixit quo damnantur impii, et a fidelibus de peccatis suis poenitentiam nunc agentibus decernuntur.