Est ex aliquibus dependet ex singulis, quod autem dependet ex contingenti non potest esse necessarium. Constat autem / aliquas / causas particulares effectuum divinae providentiae esse secundum se contingentes, cum non semper eodem modo effectus producant # quod enim non libere agit non / a se / ex se agit, cum non sit in ipso agere et non agere, sed agit quasi / ab alio motum ad / ductum seu actum ad agendum vel ex VI naturae vel ex aliquo exteriori agente; quod vero libere agit ex se agit quasi sibi ipsi determinans finem actionis et terminum et modum agendi. In quo constat quod primo agenti similatur / ostensum enim est in secundo quod deus non ex necessitate sed ex libera voluntate res in esse produxit # praeterea. Non repugnat actioni superioris agentis quod inferius agens per propriam formam et virtutem agit, nam propria forma et virtus est principium actionis ex virtute superioris agentis, ut ex praemissis patet. Sicut autem res naturalis per propriam formam et virtutem habet aliquam determinatam actionem, ita / voluntas secundum quod / voluntarium agens per propriam formam et virtutem habet iudicium et electionem de suis actionibus, in quo libertas voluntatis consistit. Non igitur repugnat actioni divinae providentiae, qua cuncta gubernat et in omnibus agit, quod voluntas sibi actionem determinat per propriam libertatem.
Quae inter maxima computantur.
Quae iniustitia esset # a reb- # err- # quem # omnia ex necessitate dicebant provenire,# illud fortuitum et casuale dicimus # necesse # ab aliqua causa concurrente consequitur # consequitur # sit diversitas # omnimodam # sunt # qui in uno habet omnimodam perfectionem # ut dicitur in II metaph. # per accidens # universal- # et propter hoc --- oportet ergo quod inferiorum causarum intentio.
Ut multa accidant # praemissa / ostensum est # universalibus # providentia # excluditur #