163

ὑλικόν καί ὁρώμενον, αἰσθητόν καί παχύν τε καί ἐν ῥιπῇ ἐξέτεινε τοῦτον, ὡς εἶδε μόνος. Γῆν τε ὁμοῦ καί ὕδατα καί ἁπάσας ἀβύσσους μέσον αὐτοῦ ἐν τῷ αὐτῷ ἐννοήματι μόνῳ πεποίηκεν, οἷα καί νῦν πάντα ἡμῖν ὁρῶνται. Καί ἔμεινεν, ἔνδον τό φῶς τό ἄϋλον μή ἔχων, ὁ οὐρανός ἐκτανυσθείς αἰσθητός , καθώς εἶπον, οὐ περιέκοψε φωτός ἀΰλου λαμπηδόνας. Ἔνυλος γάρ, ὡς εἴρηται, ὤν, τῶν ἀΰλων ἔξω, οὐ τόπῳ πάντως, φύσει δέ εὑρέθη καί οὐσίᾳ. Ἐνύλων γάρ ὁ ἄϋλος ἔστι κεχωρισμένος, (291) οὐκ ἔχων τόπον ἴδιον, ἀπερίγραπτος γάρ ὤν˙ αὐτός λόγῳ τά σύμπαντα ἐν ἑαυτῷ παράγει καί φύσει ἔστι τῶν κτιστῶν πάντῃ κεχωρισμένος καί φέρων πάντα ἐν αὐτῷ ἔξω ἐστί τῶν πάντων. Ὥσπερ γάρ νοῦς καί ἄγγελος τοίχοις καί θύραις ἔξω οἰκίας οὐκ ἀπείργονται οὐδέ κρατοῦνται ἔνδον, οὕτως ὁ τούτων ποιητής ὅλως οὐκ ἔξω πέλει, οὐκ ἔνδοθεν τοῦ οὐρανοῦ οὐδ᾿ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ, ἀλλ᾿ ἔστι πάντως πανταχοῦ Θεός κεχωρισμένος ἐνύλων πάντων καί κτιστῶν ὑπ᾿ αὐτοῦ παραχθέντων. Ἐγένετο οὖν οὐρανός ἔνυλος καί διέστη τῇ φύσει, καθώς εἴρηται, τοῦ φωτός τοῦ ἀΰλου καί ἔμεινε δίχα φωτός, οἶκος καθάπερ μέγας. Ὁ δέ ∆εσπότης τοῦ παντός τόν ἥλιον ἀνῆψε καί τήν σελήνην, αἰσθητοῖς αἰσθητῶς ὅπως λάμπῃ, δέδωκε δέ καί ἐν χερσί φῶς ἐν νυκτί τοῦ φαίνειν, ἀπό σιδήρου λίθου τε τικτόμενον ἀρρήτως. Ἐκεῖνος δέ παντός φωτός ἐστί κεχωρισμένος, ὑπέρφωτος, ὑπέρλαμπρος, ἄστεκτος πάσῃ κτίσει˙ ὡς γάρ ἠλίου λάμποντος οὐ φαίνονται τά ἄστρα, οὕτως, εἰ λάμψαι βουληθῇ ἡλίου ὁ ∆εσπότης, οὐχ ὑποστήσεται πᾶς ζῶν ἀνατολήν τήν τούτου. ∆ιό συνέζευξε τόν νοῦν τῷ χοΐ τῷ ἐνύλῳ καί ἐν ἐνύλοις τέθηκεν ἡμᾶς ἀνθρώπους πάντας, ἵν᾿ ἐν βεβαίᾳ πίστει γε καί ἐντολῶν τηρήσει τόν, ὅνπερ συνεχέαμεν παραβάσεως ζόφῳ, νοῦν ἄϋλον ἐν ὑλικῶν παθῶν ἐπιθυμίᾳ καί γεύσει τῇ τῶν ἡδονῶν ἐκκαθάραντες αὖθις, τό ἄϋλον ἐν ὑλικοῖς ἀΰλως καθορῶμεν φῶς, ὅπερ εἶπον, ὅτι ἦν Θεός ὑπερανάρχως, ἀόρατον τοῖς αἰσθητοῖς ὀφθαλμοῖς καί ἐνύλοις, (292) ἀπρόσιτον τοῖς νοεροῖς ὄμμασι τῆς καρδίας. Θαυμάζω γάρ πῶς ἡ ψυχή, ὅλη ἄϋλος οὖσα καί νοερόν τόν τοῦ νοός ὀφθαλμόν κεκτημένη, ὥσπερ θυρίσι γε δυσίν αἰσθητῶς κεχρημένη τοῦ σώματος τοῖς ὀφθαλμοῖς παρακύπτουσα βλέπει δι᾿ αὐτῶν πάντα ὁρατά καί πάλιν ὑποστρέφει, τά νοητά καί ἄϋλα ἀΰλως καθορῶσα,