166 MECHLINIEN.

depositioni et in facto iurisiurandi initio praestiti, virtua- liter idem contineatur.

Rem nunc in merito attingens, a quaestione nullitatis, severissimae trutinae, opus est praescindere ex circumstan- tiis. Nihilominus a dubio quod ad eam referretur non prae- scinderem. Conditionato enim modo procedit dispensatio su- per rato cum de validitate dubitari potest, absolute cum dubitari non potest. In 1. casu utrumque dubium ponendum est, in 2. sufficit dubium : An consulendum SS»lio etc. Atqui ex inferius dicendis evidens fiet, de validitate matri- monii in casu posse aliquantisper dubitari. Ergo utraque dubia poni debent I. An constet de nullitate matrimonii in casu, et quatenus Negative II. An consulendum SSmo pro dispensatione a matrimonio rato et non consummato in casu.

Hisce responderem : Ad I. provisum in secundo. Ad II. Affirmative et ad mentem, quae esset nimirum,

ut curet Emus Archiepiscopus, ne vir transeat ad alias nu- ptias inconsulta S. Congregatione.

De affirmativa responsione ad alterum dubium et insimul de ratione mentis satis est loquamur.

Si quae est difficultas, in causis magis pro dispensatione quam in facto inconsummationis quaerenda esset. Revera, triplici quo utimur rationum momento, inconsummationem in casu solide arbitror ostendi.

1. Iurata partium affirmatione. Ad mulierem quod spe- ctat, duobus vicibus, initio processus et in fine citata et interrogata mirum est qua prudentia, claritate et cohae- rentia semper omnibus quae ad rem apposite proponebantur reposuerit.

Quoad virum. Obmutescens interrogationibus tantum re- spondit : « si Madame demande à juste titre la dispense du mariage, quant à moi je ne fais pas cette demande. Je suis disposé à reprendre la vie commune, si ma femme y con- sent » Quaenam ex his interpretatio danda esset si- lentio eius super consummationem vel inconsummationem