MELEVITAN A 167

9 nov. 1637). Ex quo erunt, hunc titulum retorqueri: nam si immunitas cessavit, nihil est cur ius eligendi procura- tores Episcopo abiudicetur.

Quoad alterum titulum, interpretationem Capituli ad- vertunt advocati, non id evincere, quod capitulum arbitra- to, animadvertentes si verba « gubernium oeconomicum » late sumantur, concludendum esse, totam prorsus admini- strationem, penes capitulum et archipresbyterum residere. Qua de re non modo procuratores eligendi capitulum ius haberet, sed advigilandi ut electi rite administrarent, et ra- tiones ab eisdem repetendi. At est in confesso, rationes ab Episcopo, non a Capitulo repeti. Est in confesso pro ex- pensis extraordinariis Episcopi veniam expostulari. Ergo inferunt « gubernium oeconomicum » non ita late accipi posse, ut verba significare videntur. Neque ita esse acci- pienda, ut et ius eligendi procuratores complectantur. Et re vera eodem illo anno, quo conventio intercessit (1716), procuratores non a capitulo sed ab Episcopo nominati sunt, (v. tabulam synopticam). Idem annis proxime sequentibus ; ita ut fere omnes procuratores usque ad annum 1750 non capitulum, sed Episcopus nominaverit, instant oratores. At- qui id esset extra fidem, si in « gubernio oeconomico » pro- curatorum electio continebatur. Nam capitulum ius suum ab Episcopo violari scivisset, statim ac per solemnem con- ventionem ius ipsum vindicaverat.

Praeterea advertunt oratores, quum anno 1751, Bene- dictus XIV Archipresbyteratum per decretum suppressisset, et Praeposito curam animarum, ab archipresbytero antea exercitam demandasset, medietatem gubernii oeconomici, quod antea Archipresbyter patiebatur, Praeposito assigna- vit. Et addidit: «quod quidem usque adhuc observatum est » (Litt. Apost. a. 1751). Quod esset iuxta advocatos, a veritate alienum, si etiam de procuratorum electione guber- nium oeconomicum intelligeretur. Nam ab anno 1716 ad annum 1751, numquam a capitulo, sed semper ab Episcopo procuratores nominati sunt.