32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
168 MECHLINIEN.
cologiae, alterum in medica facultate. Uterque mulieris integritatem confirmat.
Ex his omnibus nescio an quis moraliter certus non evadat, matrimonium in casu consummatum non fuisse.
Ad Causas largiendae dispensationis gradum facientes, singulas quae in casu occurrunt expendamus. Si impotentia viri, quaecumque ea sit, nequivit adhuc probari, certum est ex allatis eamdem nequire excludi, quin imo valde esse pro- babilem. Atqui id iam sufficientem praebere rationem ad ha- bendam dispensationem aiunt Ursaja tom. III, part. II, Di- scept. XXI, n. 30, De Luca De Matrim. Discept. VII, n. 7, et omnes communiter sive Theologi sive Canonistae.
^ O T U M C A N O N I S T A E . Prout Emi P P . probe norunt, ad obtinendam dispensationem super aliquo matrimonio rato et non consummato, duo veluti extrema fundamentalia concur- rant necesse est, factum scilicet non consummationis matri- monii et existentia causarum, ad eandem dispensationem im- pellentium. Quibus semel positis, SSmus expetitam dispen- sationis gratiam solet semper benigne largiri.
Constare vero in themate certitudine morali de matri- monii non consummationis facto, colligitur in primis ex mulieris depositione, quae sub iuramenti religione candide fassa est, a primis usque maritalis consortii temporibus ma- ritum suum, etsi a se frequenter sollicitatum, variis sub praetextibus a debito reddendo se excusasse ; ceteris vero vicibus eius ad hoc tentamina in irritum semper cessisse : membrum virile erectionem ab initio praeseferens in actu congressus mox rigiditatem amittere, adeo ut ipsum nun- quam in vaginam penetrare potuerit. Hinc ipsa mulier saepe virum adhortata est, ut medicum consuleret. Haec aliaque huiusmodi eadem Eugenia magno animi candore, absque am- bagibus, sine tergiversatione, sine ulla nec in minimis con- tradictione in altero examine apprime confirmat, plene satis- faciendo omnibus dubiis et consultissimis iudicis delegati in- terrogationibus .