MELEVITANA 169

Ea verba autem quae sequuntur in conventione « reser- vato in praemissis, et circa praemissa, iure praeeminentiali Illmi ac Rmi Episcopi et non aliter >, aiunt advocati, iuri Episcopi praeiudicatum non fuisse ostendunt. Quinimmo pro iure praeeminentiali inductae sunt nonnullae praerogativae, quas Episcopus id temporis possidebat. Hoc iure Episcopus ante annum 1716, quam saepissime procuratores nominavit.

Quibus positis de tertio titulo, nempe de consuetudine sermonem instituunt advocati. Et notant per consuetudinem specialem consuetudini generali non derogari, nisi istius- modi specialis consuetudo plenissime comprobata sit. Secus enim, consuetudini generali obtemperan debet. At longe est, iuxta advocatos, quod consuetudo, quam invocat Capi- tulum, plenissime comprobata sit.

Et re vera ante annum 1716 numquam Birchircarense Capitulum procuratores nominavit. Nec unam enim affert nominationem a se factam: dum contra quamplures a se factas Episcopus memorat. Quin etiam tantum aberat ut Capitulum administrationi Ecclesiae se ingerere posset, ut nec ius haberet ad emolumenta percipienda, quae ex festi- vitatibus in Ecclesia celebratis obveniret. Quae debebant inter clericos loci, aequis portionibus dividi, quod probare nituntur advocati ex libello dato S. C. C. a. 1701 et ex decisione Rotali coram Caprara 7. Apr. 1704.

Anno 1716 conventio antea memorata intervenit; sed Capitulum, notant patroni, in quadam transactione cum Confraternitatibus inita (26 Febr. 1762)., fassumest, usque ad annum 1750 procuratores ab Episcopo nominatos fuisse, sed adiicit, se id permisisse, quia litigabat cum Archipre- bytero : et oportebat ut neuter litigantium eligeret. Id ta- men rite non probari videtur advocatis, quod etsi probare- tur, aiunt, verum esset in possessione contra Episcopum hisce annis Capitulum non fuisse.

Ab anno 1751 ad annum 1783 fatentur advocati procu- ratorum electiones a Capitulo et jPraeposito fuisse factas; et eas Episcopos dumtaxat confirmasse. Sed aiunt constare