PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic punias eos, et digni sunt, quia " de absconditis tuis, " id est, peccatis et immunditiis, quae tu non cognoscis, sed magis abscondita sunt tibi. Contra : Peccata hominum illis absconduntur : alibi, in Psal. xviii, 13 : Ab occultis meis munda me, Domine. Sed Deo quomodo abscondita dicuntur? de quo ad Hebr. IV, 13 : Omnia nuda et aperta sunt oculis ejus. Respondeo. A notitia simplici non. Psal. lxxxix, 8 : Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, sed a notitia affectata. Habac. I, 13 : Mundi sunt oculi tui, ne videas malum;et respicere ad iniquitatem non poteris. " De " iis absconditis tuis adimpletus est ven-" ter eorum, id est, capacitas rationis, " dicit Hieronymus, " memoria " sicut
Augustinus dicit. Sic repletus est ut non sit in eo locus Deo, sed sit ejus oblivio. Ad Rom. I, 28 et 29 : Tradidit illos Deus in reprobum sensum,... repletos omni iniquitate, malitia, etc. Modo peccata malorum sunt in ventre eorum, sed in die judicii clamabunt sicut parturiens. Psal. xlvii, 7 : Ibi dolores ut parturientis. Et quid, nisi illud Jeremiae, IV, 19 : Ventrem meum doleo : et dolebis, dicetur eis, quia numquam de caetero peccatum exire poterit per confessionem. IV Reg. XIX, 3 : Venerunt filii usque ad parium, et vires non habet parturiens. Matth, XXIV, 19 : Vae praegnantibus et nutrientibus illis diebus. Et nota, quod est venter triplex. Gastrimargia, Ad . Philip. III, 19 : Quorum Deus venter est: et gloria in confusione ipsorum, qui terrena sapiunt. Infirmitas humana, Psal. xliii, 2b : Conglutinatus est in terra venter noster. Cant. vii, 2 : Umbilicus tuus, dicitur Ecclesiae, id est, infirmior pars in te, sicut crater tornatilis, etc. Est memoria et conscientia, sicut hic dicitur. Proverb. xiii, 25: Venter impiorum insaturabilis. Abscondita etiam possunt dici praecepta Dei, et miracula Christi, quae aliis gentibus fuerunt abscondita a Deo, sed Judaei his sunt repleti. Deuter. iv, 8 : Quae est enim alia gens sic inclyta, ut habeat ceremonias, justaque judicia, et universam legem, quam ego proponam hodie ante oculos vestros.
" Saturati sunt filiis. " Hic est secundum, in quo monstratur transfusio iniquitatis in alios : et primo, notatur in illis abundantia malitiae. Secundo, transfusio in alios ex illa, ibi, " Et dimiserunt. "
Legitur enim secundum Augustinum, tripliciter. Primo, ut hic " filiis " sumatur proprie pro prole naturali: et tunc dupliciter : quia vel in bono, et est sensus : Sic adimpleti sunt mandatis et miraculis tuis, vel etiam peccatis. Et " saturati sunt filiis, " dativo ad utilitatem liliorum, non suam, et ibi, quia " dimiserunt reliquias suas " salvandas suis, secundum illud Isa. x, 21 : Reliquiae convertentur, reliquiae, inquam, Jacob ad Deum fortem. " Parvulis suis. " Quasi diceret : Non de ipsis erunt salvati, sed de suis.
Vel sic : " Saturati sunt " peccatis, et hoc " filiis suis, " id est, ad damnum filiorum : et ideo quia " dimiserunt reli-" quias " maledictionis " filiis suis, " quando clamaverunt, Matth. xxvii, 25 : Sanguis ejus super nos, et super filios nostros. Quasi diceret: In tantum peccatis sunt repleti, ut refunderent illa in posteros suos. Jerem. XXXI, 29 : Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupuerunt. Sicut mater aliquando comedit, et ejus nutrimentum transit in foetum suum quando lac sugit, sic eorum malitia transivit ad filios per patres ipsos. Sap. IV, 6 : Ex iniquis somnis filii qui nascuntur, testes sunt nequiliae adversus parentes in interrogatione sua.
Tertio modo legitur, ut filii appellentur mala opera, reliquiae, etc. " Saturati sunt filiis, " ablativi casus, idest, operibus malis suis, et maledictis ex se generatis. Saturati, inquam, usque ad summum. Sap. III, 12, de talibus filiis : Ne-quusimi filii eorum : maledicta creatura eorum.
Sed contra : Peccata non satiant, Ezech. XVI, 28 : Et postquam fornicata es, nec si es satiata. Et multiplicasti fornicationem tuam in terra Chanaan cum Chaldaeis : et nec sic satiata es. Proverb. xxx, 15 : Tria sunt insaturabilia. Responsio. Duplex est appetitus : unus naturalis, hic satiatur : tantum enim satiatur aliquando aliquis, quod natura non plus appetit, quamvis non sit vera satiatio. Et est appetitus vitiosus : hic nullo modo satiatur, sed semper magis ac magis appetit, et de isto intelligitur, quod dicitur in Ezechiele et in Proverbiis . Si autem opponatur, quod appetitus naturalis solo Deo satiatur : Augustinus in libro Confessionum : " Inquietum est cor nostrum " donec requiescat in te. " Quis enim dubitat naturalem appetitum ad capiendum Deum factum, et ipso solo replendum ? Propter hoc dicendum est, quod est saturatio fastidii, et hac satiant vitia et delectationes in creaturis : omnis enim voluptas naturalis frequentata, in fastidium vertitur. Unde mali, Sapient. II, 1: Exiguum et cum taedio est tempus vitae nostrae. Eccle. I, 14 : Vidi cuncta, quae fiunt sub sole, et ecce universa vanitas, et afflictio spiritus, cum taedio scilicet, et fastidio. Et est satietas repletionis verae, quae est in naturali appetitu a solo Deo. Alia littera habet: " Saturati sunt porcina : " et supplent quidam, carne. Ergo filii malorum, eorum scilicet opera, sunt porci. Valde innaturale est, quod homo generet porcum : comedit enim porcum, quando delectatur in opere malo, sicut illi de quibus Isa. III, 9 : Peccatum suum quasi Sodoma praedicaverunt, nec absconderunt. Sapient. XII, 3 et seq : Illos antiquos inhabitatores terrae sanctae tuae, quos exhorruisti, quoniam odibilia opera tibi faciebant per medicamina, et sacrificia injusta, et filiorum suorum necatores sine misericordia,... et devoratores sanguinis. Thren. IV, 10 : Manus mulierum misericordium coxerunt filios suos: haud dubium quin ad comedendum. Alii dicunt porcinam esse cibum porcorum, unde supplent hoc : " Saturati sunt porcina, " supple, esca. Ergo porci sunt. Luc. xv, 16, Filius prodigus, cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant. Non est ergo magnum, si de hominibus facti porci, daemonibus dimittuntur, ut ipsos possideant. Matth. viii, 30 : Si ejicis nos hinc, mitte nos in gregem porcorum, quod factum est.,
" Ego autem in justitia apparebo. " Hic secundum hujus partis : et dicuntur duo. Primo, dispositio ad remunerationem. Secundo, ipsa remuneratio, ibi, " Satiabor. "
Ait ergo : Sic illi : ego autem sic ab illis tractatus, et in me, et in meis, " apparebo " manifestus " conspectui tuo, " non sicut Adam qui abscondit se. Genes. III, 8 : Abscondit se Adam et uxor ejus a facie Domini. Psal. lxxii, 6 : Operti sunt iniquitate et impietate sua, sicut hypocritae, et excusantes in confessione peccata sua. Apparebo autem non vacuus, sed plenus. Exod. XXIII, 1S : Non apparebis in conspectu meo vacuus. Sed " in justitia, " quae praeparabit me ad gloriam tuam suscipiendam. Sap. I, 15 : Justitia perpetua est, et immortalis, id est, perpetuitatis et immortalitatis acquisitiva. Injustitia autem impii est mortis acquisitio. Et nota, quod dicit " conspectui tuo. " Quasi diceret : Ex ipso tuo conspectu habeo justitiam, et omnem gratiam. Esther, xv, 17 : Valde mirabilis es Domine, et facies tua plena est gratiarum. Gejies. VI, 8 : Noe invenit gratiam coram Domino.
" Satiabor. " Ecce secundum. Quasi diceret: Sic apparebo justitia ornatus, quam tamen habeo a te : et sic " satiabor. "
Joel, II, 26 : Saturabimini, et laudabitis nomen Domini Dei vestri. Et Isa. lxv, 13 : Ecce servi mei comedent, et vos esurietis. Matth. v, 6 : Beati, qui esuriunt et sitiunt justitiam : quoniam ipsi saturabuntur, non porcina sicut alii, sed " gloria tua cum apparuerit. " Sed contra, Eccli. XXIV, 29 : Qui edunt me, adhuc esurient, et xlii, 26 : Quis satiabitur videns gloriam ejus ? Responsio. Saturitas aliquando signat plenam appetitivi satietatem, ita ut nihil amplius requirat : sic accipitur hic. Aliquando importat fastidium, et rei qua usi sumus abjectionem : sic accipitur Eccli. xlii, 26, et negatur, XXIV, 29. Erit ergo satietas non fastidiosa,et fames sine penuria,ut semper satis habentes desideremus, et nunquam fastidiamus. In hoc autem quod dicit," Cum apparuerit, " demonstratur, quod visio est tota merces. Joan. xvii, 3 : Haec est vita aeterna, etc.
Littera Hieronymi : " Implebor cura evigilavero similitudine tua. " Unde ipsa assimilatio nostri ad Deum erit satiatio nostra. I Joan. III, 2 : Scimus, quoniam cum apparuerit, similes ei erimus: quoniam videbimus eum secuti est. Ad Coloss. iii, 4 : Cum Christus apparuerit vita vestra : tunc et vos apparebitis cum ipso in gloria.
1. In finem puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die, qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit: (II Reg. xxii, 2). 2. Diligam te, Domine, fortitudo mea : 3. Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adjutor meus, et sperabo meum ; Protector meus, et cornu salutis meae, et susceptor meus. 4. Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. 5. Circumdederunt me dolores mortis, et torrentes iniquitatis conturbaverunt me. 6. Dolores inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. 7. In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi : Et exaudivit de templo sancto suo vocem meam : et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus. 8. Commota est, et contremuit terra : fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt, quoniam iratus est eis. 9. Ascendit fumus in ira ejus, et ignis a facie ejus exarsit: carbones succensi sunt ab eo. 10. Inclinavit caelos, et descendit : et
caligo sub pedibus ejus. 11. Et ascendit super cherubim, et vo- lavit : volavit super pennas ventorum.
12. Et posuit tenebras latibulum suum : in circuitu ejus tabernaculum ejus, tenebrosa aqua in nubibus aeris.
i3. Prae fulgore in conspectu ejus nubes transierunt, grando, et carbones ignis.
14. Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam : grando et carbones ignis.
15. Et misit sagittas suas, et dissipavit eos : fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.
16. Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum, Ab increpatione tua Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae.
17. Misit de summo, et accepit me : et assumpsit me de aquis multis.
18. Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderant me, quoniam confortati sunt super me.
19. Praevenerunt me in die afflictionis meae : et factus est Dominus protector meus. 20. Et eduxit me in latitudinem : salvum me fecit, quoniam voluit me. 21. Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi: 22. Quia custodivi vias Domini, nec impie gessi a Deo meo.
23. Quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo : et justitias ejus non repuli a me.
24. Et ero immaculatus cum eo: et observabo me ab iniquitate mea.
25. Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.
26. Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocens eris,
27. Et cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
28. Quoniam tu populum humilem salvum facies, et oculos superborum humiliabis.
29. Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine : Deus meus, illumina tenebras meas.
3o. Quoniam in te eripiar a tentatione, et in Deo meo transgrediar murum.
31. Deus meus,impolluta via ejus : eloquia Domini igne examinata : protector est omnium sperantium in se.
32. Quoniam quis Deus praeter Dominum ? aut quis Deus praeter Deum nostrum?
33. Deus qui praecinxit me virtute, et posuit immaculatam viam meam:
34. Qui perfecit pedes meos tamquam cervorum , et super excelsa statuens me.
35. Qui docet manus meas ad p?aelium : et posuisti ut arcum aereum, brachia mea :
36. Et dedisti mihi protectionem salutis tuae, et dextera tua suscepit me : Et disciplina tua correxit me in finem, et disciplina tua ipsa me docebit.
37. Dilatasti gressus meos subtus me :
et non sunt infirmata vestigia mea.
38. Persequar inimicos meos, et comprehendam illos : et non convertar donec deficiant.
39. Confringam illos, nec poterunt stare : cadent subtus pedes meos.
40. Et praecinxisti me virtute ad bellum : et supplantasti insurgentes in me subtus me.
41. Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti.
42. Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret: ad Dominum, nec exaudivit eos.
43. Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti: ut lutum platearum delebo eos.
44. Eripies me de contradictionibus populi : constitues me in caput gentium.
45. Populus, quem non cognovi, servivit mihi : in auditu auris obedivit mihi.
46. Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis.
47. Vivit Dominus I et benedictus Deus meus ! et exaltetur Deus salutis meae!
48. Deus qui das vindictas mihi, et subdis populos sub me : liberator meus de inimicis meis iracundis.
49. Et ab insurgentibus in me exal-, tabis me :a viro iniquo eripies me. ,
5o. Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine : et nomini tuo psalmum dicam.
51. Magnificans salutes regis ejus, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus usque in saeculum.