Sermo II .

Dominica quarta post Epiphaniam, sermo fratris Bonaventurae Fratribus in conventu Parisiensi.

Ascendente Iesu in navic ulam, seculi sunt eum discipuli eius. Et ecce, motus magnus factus est in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus, Matthaei octavo.

Quoniam, sicut in descensu de monte in praecedenti Dominica Dominus Iesus praebuit se exemplar universorum

secutae sunt eum turbae multae

et in ascensu naviculae praebuit se exemplar omnium perfectorum

secuti sunt e nim eum discipuli eius

possumus dicere , quod per naviculam intelligitur status perfectionis in Ecclesia sive Religionis. Circa quae duo nota in verbis propositis, scilicet evangelicae perfectionis salutaris aggressus, et diabolicae impugnationis multiformis conatus. Primum, ibi: Ascendente Iesu in navic ulam , secuti sunt eum discipuli eius; secundum, ibi: Et ecce, motus magnus factus est in mari, ita ut navicula operiretur fl uctibus .

I. Circa primum nota, quod per naviculam intelligitur perfectionis sive Religionis arduitas, quia instar naviculae spiraculo caelestis gratiae agitatur, quia non tendit nisi in Deum et ad Deum nec inesse (?) nisi circa Deum et divina; Ioannis sexto : Statim navis fuit ad terram, in quam ibant; Iob trigesimo nono: Nunquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alae suas ad austrum?

Guber nacul o regularis disciplinae dirigitur, quia non respicit nisi rationabilia et honesta; Iacobi tertio : Ecce, et naves, cum magnae sint et a ventis validis minentur, circumferuntur a modico gubernaculo etc.

Pelago mundialis fluxibilitatis superfertur quia fugit, calcat omnia alia discrimina et pericula; Proverbiorum trigesimo: Tria sunt difficilia mihi, et quartum penitus ignoro : viam aquilae in caelo, viam colubri super petram, viam navis in medio mari etc.

II. Circa secundum nota, quod status perfectionis in Ecclesia vel Religionis habet periclitari instar navis per subintrationem paulativam guttarum, id est minutorum defe ctuum ad submersionem disponentium; Psalmus : Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam.

Per concussionem nimiam tempestatum, id est peccatorum latentium ad confractionem deprimentium ; Ionae primo: Misit Dominus ventum in mare, et facta est tempestas magna in mari, et navis periclitabatur conteri.

Per onerationem superfluam mercium, id est negotiorum saecularium navem mentis deturbantium , Actuum vigesimo septimo.: Viri, video, quoniam cum iniuria et multo damno non solum oneris et navis, sed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio.

Intelligitur autem navis nomine non solum Ecclesia, sed ecclesiastica perfectio et omnis Religio et quaelibet anima evangelica, sicut per mare intelligitur mundus iste procellosus, profundus et periculosus. Navis autem Ecclesiae vel perfectionis sive animae sanctae rector est Christus, sive ratio; arbor, ordo contemplativus, sive intellectus; velum, Spiritus sanctus, sive discretio; ventus, gratia, sive liberum arbitrium; nautae sive remiges, cooperatores Christi , praelati et praedicatores et confessores, sive quatuor affectiones.: spes, timor, dolor et gaudium; remi sunt ipsae virtutes moventes ad omne bonum; per puppim autem navis intelligimus initium Ecclesiae vel perfectionis vel Religionis, vel etiam ipsum ortum hominis; per proram intelligimus fines Ecclesiae vel Religionis, vel exitum hominis; per medium navis, processus Ecclesiae vel Religionis vel vitae hominis; per peregrinos, malos (?), sive cogitationes; per ancoram, doctrinam Evangelii, sive fidem; per portum, vitam aeternam, sive paenitentiam; per stellam, Virginem Mariam; per lapidem, caritatem Christi, sive compunctionem et animae devotionem.