180
ἤ πῶς ἀκολουθήσουσι φωνῇ σου θῆρες ὄντες; Ἔξελθε, φύγε καί γενοῦ ἐκ μέσου τῶν τοιούτων, καί σεαυτόν εἰ σώσειας, σεαυτόν δ᾿ ἀπολέσεις, τί σοι τοῦ κόσμου ὄφελος τοῦ διά σοῦ σωθέντος; Οὐ βούλομαι ποιμαίνειν σε τινά τῶν μή θελόντων. Ὅρα, ὅτι ἐφύλαξα τοῦτο κἀγώ ἐν κόσμῳ˙ (320) τῶν βουλομένων γάρ ἐγώ καί ποιμήν καί δεσπότης, τῶν δ᾿ ἄλλων κτίστης μέν εἰμι καί Θεός κατά φύσιν, οὐ μήν δέ πέλω βασιλεύς, οὐκ ἀρχηγός εἰς ἅπαν τῶν μή ἀράντων τόν σταυρόν κἀμοί ἀκολουθούντων˙ τοῦ ἐναντίου γάρ εἰσι τέκνα, δοῦλοι καί σκεύη. Βλέπε καί θρήνει δι᾿ αὐτούς, εἰ δυνατόν, καθ᾿ ὥραν. Ἐκ σκότους γάρ καλούμενοι πρός ἀνέσπερον φέγγος, ἐκ τοῦ θανάτου πρός ζωήν, εἰς οὐρανούς ἐξ ᾅδου, ἐκ τῶν προσκαίρων καί φθαρτῶν πρός αἰώνιον δόξαν, ὀργίζονται καί μαίνονται κατά τῶν διδασκάλων καί κατ᾿ αὐτῶν συρράπτουσιν ἐπιβουλάς παντοίας καί προαιροῦνται τοῦ θανεῖν ἤ σκότους ἀποστῆναι καί τῶν τοῦ σκότους πράξεων, κἀμοί ἀκολουθῆσαι. Τούτους, εἰπέ, πῶς ποιμανεῖς, πῶς τούτων προηγήσῃ, πῶς ὁδηγήσεις, λέγε μοι, πρός πῦρ αὐτομολοῦντας, προστιθεμένους τῷ ἐχθρῷ καί σύν αὐτῷ προθύμως τά ἐναντία τῶν ἐμῶν προσταγμάτων ποιοῦντας; Πῶς ποιμανεῖς ὡς πρόβατα, πὼς εἰσάξεις, εἰπέ μοι, τῶν ἐντολῶν μου πρός νομάς, πρός ὕδωρ θελημάτων ἐμῶν ἐξάξεις δέ αὐτούς, πρός νοητά τε ὄρη θεωριῶν τῶν μυστικῶν, δόξης μου τῆς ἀρρήτου, δι᾿ ἧς οἱ ταύτην βλέποντες καταφρονοῦσι δόξης τῆς κάτω καί τῶν αἰσθητῶν πάντων ἀμνημονοῦσι καί ὡς σκιάν καί ὡς καπνόν ταῦτα πάντα ἡγοῦνται; Εἰπέ, πῶς τόν ἀντίδικον συνήγορόν σου κτήσῃ, πῶς τόν πολέμιον ἐχθρόν φίλον σου πείσεις εἶναι; Εὐκόλως γάρ οἱ φίλοι μέν ἐχθροί γίνονται μᾶλλον μικράν εὑρόντες πρόφασιν, οἱ ἐχθροί δέ δυσκόλως γενέσθαι φίλοι δύνανται κἄν εὐεργετηθῶσι, κἄν δωρεῶν μετάσχωσιν ὑψηλῶν καί μεγάλων˙ (321) ἐγκεκριμμένον ἔχουσι τόν ἰόν ἐν καρδίᾳ, ὅνπερ καιροῦ δραξάμενοι ἐξεμοῦσιν ἀθρόως καί εὐεργέτας τούς αὐτῶν ἀνηλεῶς, ἀπλάγχνως ἀποκτεῖναι οὐ φρίττουσιν, ὤ μανίας ἐσχάτης! Οὗτοι τοῦ Κάϊν μιμηταί, οὗτοι τοῦ Λάμεχ χείρους, οὗτοι Σαούλ, ὁμότροποι, μιμηταί τῶν Ἑβραίων καί τοῦ Ἰούδα ζηλωταί, ἀγχόνης κληρονόμοι. Τούτων ἡγεῖσθαι εἰ ζητεῖς, βλέπε ποῦ καταντήσεις. Οὐ γάρ ἐπιστραφήσονται, ἔνθα ἄν σύ θελήσῃς, ἀλλ᾿ ἐν ὁδῷ σε τῇ αὐτῶν ἀναγκάσουσι βαίνειν καί πρῶτον εἰς ἀπώλειαν ἐμπεσεῖν πρό ἐκείνων καί κατωτέρω κατελθεῖν εἰς πυθμένα τοῦ ᾅδου ὡς ἐπακολουθοῦντάς σοι ἔχων πάντως κἀκείνους.