PACTEN. 181

Verum quia parochus instat advertendo, Episcopum non posse limitationes addere, quae minuant facultatem ordina- riam et substantialia munera parochi noviter instituti ; archi- presbyter contra reponit non posse Episcopum, nisi ex gravi causa, in exteriori foro probanda, limitare, suspendere vel adimere substantialia munera parochialia parochi postquam haec adeptus fuerit, posse vero in decreto novae paroeciae, quae per dismembrationem a paroecia matrice fìat, limi- tare et minuere eiusmodi facultatem etiam quoad substan- tialia munera parochialia.

Praeterea non infìciatur archipresbyter, Archiepiscopum messanensem decrevisse erectionem S. Mariae in paroeciam, eamque de proprio parocho provisisse, sed autumat vi de- creti erectionis diei 6 Maii 1607, statuisse favore archi- presbyteri ecclesiae matricis aliqua recognitionis et superio- ritatis iura, quae in documento exhibito , ita recensentur ; « Subiectum vero dicto archipresbytero in aliquibus, scilicet in solvendo quolibet anno tárenos duodecim, tuminum unum tritici, et petiam unam easei, iure recognitionis et superio- ritatis, pariter quod dictus archipresbyter percipere debeat pro quocumque defuncto tam parvo, quam magno tarenum unum; tandem determinavit quod in dicta parochiali ecclesia non possit celebrari matrimonium absque expressa licentia in scriptis dicti archipresbyteri, pro qua percipere debeat tarenum unum; decrevit quod archipresbyter residere debeat in matrice ecclesia. »

Documentum istud plurimis rationibus adnititur parochus S. Mariae reiicere, utpote authentiâ destitutum et nulla fide dignum, sed inepte id obten tari a parocho non uno nomine archipresbyter contendit. In primis observans illud docu- mentum antiqua manu, tempore non suspecto exaratum ex- hiberi in vetustissimis libris archivii parochialis, praestans stylo, indole et phraseologia, quibus notatur decretum colla- tionis paroeciae noviter erectae.

Valorem documenti ex eo magis urget archipresbyter, quod nullo non tempore archipresbyteri ecclesiae matricis