DISPENSATIONIS MATRIMONII 183

(1) Innuere placet argutum matrimo-

nii Vindicem, maximum dedisse pondus

testimonio istius Religiosi viri, qui cum

examini subiiceretur haud probe facta et

adiuncta temporis recordabatur. Nam in-

terrogatus an cognoscat, sponsos simul

aiJËcclesia domum reversos? Respondet:

« haec ignoro; recordor tamen, post prae-

» dicti matrimonii celebrationem, eodem

» die me invitatum fuisse a conteste fra-

si tre praedictae Violantinae ad poculum

•» vini bibendum domi paternae una cum

•n sponsis. Hanc domum illico petii una

» cum invitante presbytero, ubi reperi

» sponsos, absente patre Violantinae,

» haustoque vino, aliisque bellariis de

» circumstantia, audivi a praedicto Ni-

» colao fratre, sponsum reversurum in

» patriam suam neque pro interim

?; cum sponsa matrimonium esse con-

» summaturum. »

Ex hisce verbis collegit Vindex, te-

stem huiusmodi haud fuisse in coniugum

comitatu ; sed horis tantum vespertinis,

invitatum a fratre sponsae, venisse in

illam domum, ubi usque a mane soli mo-

rabantur sponsi. Ex quo vehemens ori-

retur iuris praesumptio, quod eo tempo-

ris intervallo matrimonium fuerit con-

summatum ; et ideo ex sola possibilitate

copulae carnalis, in dubio dispensatio

deneganda esset. A s t Emi Patres viden-

tur potius retinuisse, Virum religiosum

horis matutinis adfuisse ad refectionem

nuptialem; et praesentibus omnibus, vi-

rum sponsam dereliquisse, ceu alii testes

omnes deposuerunt.

» quod inter se de condicto contra matrimonium colludere ve- » lint) nisi aliunde quoque illorum assertio coadiuvatur ex pro- •» nationibus nempe, quod post matrimonium ratum numquam > una simul convenerint. »

Ast, prosequebatur matrimonii Vindex, depositiones testium fide dignorum esse debent, quae potissimum evincant, quod nunquam sponsi una simul convenerunt, idest nunquam solus cum sola commoravit. Quin autem hoc ipsum in casu probetur, contrarium per testem idoneum evincitur; nam Religiosus Fr. Io- sephus, qui celebrationi interfuit matrimonialis connubii, et qui invitatus, nuptialis iucunditatis comparticeps fuit, solum sponsum cum sola sponsa domi adinvenit. Enarratum quidem fuit quod celebrato matrimonio extra civitatem, sponsa et eius frater in- simul, ac nullo alio socio adscito, propriam remearunt habita- tionem; sponsus autem solus et per aliam viam repetiit eamdem domum. Religiosus in coenobio forsan permansit et nonnisi horis vespertinis, invitatus a fratre sponsae, domum petere potuit, ubi reperiit sponsos solos commoratos fuisse per notabilem temporis de- cursum. Quod autem Religiosus in comitatu sponsorum fuerit, nul- limode erui potest neque a depositione mulieris, neque a depositione fratris eius; quae obscurae sunt, incertae, et contradictoriae ( 1 ) .