184 APPENDIX II. Igi tur institutae revera fue-

runt paroeciae duplicis speciei; quae non tantum nomine, sed et conditione ab invicem discrepant. Differunt nomine quia primae appellatae fuerunt Paroisses seu paroeciae maiores ; aliae autem dictae fuerunt Succursales, seu paroeciae minores. Differunt con- ditione, quia rectores Succursa- lium nominantur et revocantur ab Episcopis ad nutum; dum Re- ctores paroeciarum maiorum re- vocari ab Episcopis nequeunt, nisi praevio processu canonico. Exigit gubernium quod Rectores inamovibiles eligi nequeant nisi sibi fuerint accepti ; id autem non expetit quoad succursalium rectores.

Est autem publicae notorieta- tis factum, articulum sexagesi- mum executioni amandatum fuis- se: et usque ab initio , nedum Gubernium, sed Episcopos quoque habuisse ceu inamovibiles rectores paroeciarum maiorum, ceu amo- vibiles autem rectores succursa- lium. Quae disciplina constanter permansit, et adhuc permanet.

Superfluum heic adnotare vi- deretur eiusmodi statuta relate ad paroecias, haud vim legis ha- bere; ex quo a sola potestate

laica excogitata, lataque fuerint. Nam ut isti articuli organici ha- beri possent ceu fons novi iuris gallici, deberent vel per se vel per consensum Summi Pontificis, et Episcoporum habere vim legis ecclesiasticae. Ast hisce omnino destituuntur requisitis; quia lati fuerunt, ceu innuimus, a sola potestate laica; dum aliunde cer- tum sit quod ius ecclesiasticum constat legibus, seu consuetudi- nibus , auctoritate ecclesiastica firmatis. Destituuntur Summi Pontificis consensu, vel expresso vel tacito. Defuit eisdem consensus expressus; quia ut retulimus in nota 1 pag. 183 Pius VII semel ac iterum protestatus est, se haud admisisse aut cognovisse eiusmodi articulos. Defuit consensus tacitus quoque ; nam praeterquamquod saepe Apostolica Sedes suas ite- ravit protestationes; ut ex silentio superioris oriatur ius contra ipsius leges, idem Superior constitui debet in plena libertate vel to- lerandi vel irritandi quae adversus leges suas fiunt. Et censebitur consentire si cognoscens actus contrarios et valens impedire per expressam prohibitionem, illos ni- hilominus tacendo dissi mulet. At vero si non possit impedire, vio-

Art. 61. Episcopus quilibet, audito Praefecto, moderabitur numerum et exten- sionem istarum succursalium. Pactae conventiones Gubernio subicientur, neque ad actum ferri poterunt, absque istius assensu.

Art. 63. Presbyteri rectores succursalium nominantur ab Episcopo. Art. 31. Vicarii et deservitores, proprium exercebunt ministerium sub tutela

et directione parochorum. Approbabuntur ab Episcopo, et ab eo revocabuntur.