186 THEATINA

tractum sub hac conditione, quod individua vitae consuetudo inter coniuges non stabiliretur, nec illud consummaretur, nisi post impletum actum civilem ; idque roborari videtur .ex tota coniugum et parentum, post initum matrimonium, agendi ratione, scilicet ex sedula vigilantia ne coniuges una simul vel ad instans convenirent.

Iamvero quemadmodum ex coniugum cohabitatione ex- urgit praesumptio matrimonium fuisse consummatum, Glossa in cap. 4 Siquis accepit caste; De Iustis De dispens, matr. lib. 2, cap. 10, n, 24; Pignatellus Consult. 149, n. 1 etc., ita ex facto non constitutae individuae consuetudinis vel cohabitationis exurgere videtur praesumptio pro matrimonii inconsummatione.

Quae praesumptio sin minus vim addere videtur argu- mento quod ex coniugum confessione, septimae propinqua- rum testimonio roborata, deducitur.

Confessioni coniugum quae, cum septimae manus testi- monio roboratur arg. capit. 6, De frigid, et malef., magnam hac in re vim habet, accedit illum argumentum quod vulgo dicitur coarctata.

Ad hoc argumentum adstruendum notabat peritissimus Sacramenti vindex penes S. C. in Anconitana 14 Apr. 1894, « minime sufficit non coniugum cohabitatio, sed omnino re- quiritur, ut iidem coniuges numquam in eodem loco, remotis arbitris, convenerint prout tradit Conscius De separ. tori, Cons. lib. 1, cap. 16, num. 14 - ibi - Hanc probationem facere possunt testes qui deponant, quod coniuges contracto matrimonio numquam una simul in eodem loco convenerint aut saltem quod coram aliis personis semper permanserint, iisque videntibus se separaverint ».

Atqui in themate haec amussim adstrui videntur, non solum ex iurata coniugum fide, sed ex aliis testibus omni exceptione maioribus.

Ex dictis testimoniis, ex publica fama et ex aliis ad- miniculis, quae fuse in tabulis processualibus exponuntur, in tuto positum esse videtur, coniuges numquam una simul et