500 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

pro bono missionis sollicite renovavit. Anno 1905, authentico oecumenico

spiritu fratrum Protestantium seu Luteranorum parcens rebus, super mon- tes stationem loci vulgo dicti Popolé fundavit. Populos indigenos Alanus

adeo dilexit, ut eosdem iugiter defenderet aestimaretque ac totius vitae

suae missionariae decursu soli curae utique haberet Ecclesiae apud Papuos

serere et vegetare semina. Eo igitur actuositatem pastoralem instauravit

peculiaribus adhibitis inceptis, e quibus stationum fundatio, hospitiorum

pro pueris parentibus orbatis, aedificatio et scholarum gradus elementaris

et superioris pro diversarum artium peritis et pro catechistis informandis

atque cordi admodum ei fuit etiam studium populos indigenos illigandi operi

eorundem evangelizationis.

Servus Dei vir fuit fidei sublimis, qua vita eius impensae orationis eluxit, si- cut et apostolica eius sollicitudine salutis animarum laboreque omnem errorem etiam venialem vitandi ac fiducia demum divinae misericordiae in afflictionis adiunctis. Semper arridens vultu, numquam sese exhibebat infractum. Caritas praesertim signum fuit proprium eius conversationis et tempus quinquaginta annorum vitae in Papua consumptum confirmatio est amoris eius erga popu- lum Dei et proximum clarissima. Universa vita eius Deo innitebatur et calcar erat aliis, ut Dominum diligerent. Multos habuit amicos apud Protestantes, uti dicuntur, quibuscum optime consuevit. Populi indigeni animadvertebant se ab eo suffultos esse et adiutos, sed peculiari affectione ipse omnes egenos coluit et derelictos. Servus Dei enim vir prudens, temperans, fortis et iustus fuit, qui e cotidiana Eucharistiae celebratione − quam dierum suorum erat fundamentum et summa pietate comparabat − miram vim divinitus ad ob- eundas cuiuscumque generis aerumnas percipiebat, unde fortitudo eius immanis et patientia parca promanabant.

Vicarius Apostolicus Insulae vulgo Yule nuncupatae electus, anno 1919

nativas puellas in Congregationem Ancillarum Domini Nostri, quam fun- davit, collegit et anno 1920 Congregationem Parvulorum Fratrum Domini

Nostri incepit, e qua primus presbyter et Episcopus Papuanus, Reverendus

scilicet Dominus Aloisius Vangeke, prodiit. Quo officio usque ad diem 18

mensis Ianuarii anno 1945 eius renuntiationis functus est. Exinde, Archiepis- copus titularis Claudiopolitanus factus, ultimos annos intima e contempla- tioni et orationi penitus deditus in statione missionaria vici vulgo dicti Kubuna apud Ancillas Domini Nostri vixit. Die 5 mensis Novembris anno

1953, octoginta ac tres annos natus, pie in Domino quievit et exuviae eius

in eodem vico Kubuna tumulatae locum factae sunt devotae peregrinationis.