193

LITTERAE APOSTOLICAE SSmi D. N. Leonis Papae XIII.

De o rd ina t ion ibus angl ican is .

Apostolicae curae et caritatis, qua Pastorem magnum ovium. Dominum nostrum Iesum Christum (1), referre pro munere et imitari, aspirante eius gratia, s tudemus , non exiguam partem pernobili Anglorum nationi tribuimus. Voluntatis in ipsam No- strae ea praecipue testis est epistola, quam superiore anno dedi- m u s propriam ad Anglos, regnum Christi in fidei unitate quae- rentes: eiusdem quippe gentis et veterem cum Ecclesia matre coniunctionem commemorando revocavimus, et felicem recon- ciliationem , excitatâ in animis orandi Dei sollertia, contendimus maturare. Rursusque haud ita pridem,quum communibus univer- se uteris de unitate Ecclesiae fusius agere visum est, non ultimo loco respeximus Angliam; spe praelucente, posse documenta Nostra tum catholicis firmitatem, tum dissidentibus salutare lumen afferre. Atque illud fateri libet quod aeque gentis humanitatem ac multorum sollicitudinem salutis aeternae commendat, id est quam benevole Anglis probata sit instantia Nostra et dicendi libertas, nullo quidem acta humanae rationis impulsu. - Nunc autem eadem Nos mente eodemque animo deliberatum habemus studia convertere ad quamdam non minoris momenti causam, quae cum ea ipsa re votisque Nostris cohaeret. Quod enim apud Anglos, aliquanto postquam ab unitatis christianae centro abs- cessum est, novus plane ritus ordinibus sacris conferendis, sub rege Eduardo VI, fuit publice inductus; defecisse idcirco verum Ordinis sacramentum, quale Christus instituit, simulque hierar- chicam successionem, iam tenuit communis sententia, quam non semel Ecclesiae acta et constans disciplina firmarunt. Attamen recentiore memoria hisque maxime annis invaluit controversia, sacrae ne Ordinationes ritu eduardiano peractae, natura sacra- menti effectuque polleant; faventibus, affirmate vel dubitanter, non modo scriptoribus anglicanis nonnullis , sed paucis etiam catholicis praesertim non anglis. Alteros quippe movebat prae- stantia sacerdotii christiani, exoptantes ut duplici eius in corpus Christi potestate ne carerent sui ; movebat alteros consilium ex- pediendi quodammodo illis reditus ad unitatem: utrisque vero hoc persuasum esse videbatur, iam studiis in eo genere cum

(1) Hebr. xm, 20.

Acta, Tom. XXIX. fase. CCCXL. 13