196 LITTERAE APOSTOLICAE

Haec autem apertiora fient commemorando legationem quam Philippus et Maria reges, suadente Cardinali Po lo , Ro- m a m ad Pontificem februario mense M D L V miserunt. Regii ora- tores, viri tres admodum insignes et omni virtute praediti, in quibus Thomas Thirlby episcopus Eliensis, sic habebant .pro- positum, Pontificem de conditione rei religiosae in eo regno notitia ampliore edocere, ab ipsoque in primis petere ut ea quae Legatus ad eiusdem regni cum Ecclesia reconciliationem cura- verat atque effecerat, haberet rata et confirmaret: eius rei causa omnia ad Pontificem allata sunt testimonia scripta quae oporte- bat, partesque Ordinalis novi proxime ad rem facientes. Iam- vero Paulus IV legatione magnifice admissa , eisdemque testi- moniis per certos aliquot Cardinales diligenter discussis, et ha- bita deliberatione matura, litteras Praeclara carissimi sub plumbo dedit die xx iunii eodem anno. In his quum compro- batio plena et robur additum sit rebus a Polo gestis, de ordi- nationibus sic est praescriptum : . . . . qui ad ordines ecclesia- sticos... ab alio quam ab episcopo rite et recte ordinato promoti fuerunt, eosdem ordines.... de novo suscipere teneantur. Quinam autem essent episcopi tales, non rite recteque ordinati, satis iam indicaverant superiora documenta , facultatesque in eam rem a Legato adhibitae: ii nimirum qui ad episcopatum, sicut alii ad alios ordines promoti essent, non servata forma Eccle- siae consueta, vel non servata Ecclesiae forma et intentione, prout Legatus ipse ad episcopum Norwiciensem scribebat. Hi autem non alii profecto erant nisi qui promoti secundum novam ritualem formam; cui quoque examinandae delecti Cardinales attentam operam dederant. Neque praetermittendus est locus ex eisdem Pontificis litteris, omnino rei congruens; ubi cum aliis beneficio dispensationis egentibus numerantur qui tam ordines, quam beneficia ecclesiastica nulliter et de facto obtinuerant Nulliter enim obtinuisse ordines idem est atque irrito actu nul- loque effectu, videlicet invalide, ut ipsa monet eius vocis nota- tio et consuetudo sermonis; praesertim quum idem pari modo affirmetur de ordinibus quod de beneficiis ecclesiasticis, quae ex certis sacrorum canonum institutis manifesto erant nulla, eo quia cum vitio infirmante collata. Huc accedit quod, ambigen- tibus nonnullis quinam revera episcopi, rite et recte ordinati, dici et haberi possent ad mentem Pontificis, hic non multo post, die X X X octobris, alias subiecit litteras in modum Brevis :