202 LITTERAE APOSTOLICAE

Carmelitidis. Iique ad unum consensere, propositam causam iam pridem ab Apostolica Sede plene fuisse et cognitam et iu- dicatam : eius autem denuo instituta actaque quaestione, emer- sisse illustrius quanto illa iustitiae sapientiaeque pondere totam rem absolvisset. Verumtamen optimum factu duximus superse- d e o sententiae, quo et melius perpenderemus conveniret ne expediretque eamdem rem auctoritate Nostra ru rsus declarari, et uberiorem divini luminis copiam supplices imploraremus. - Tum considerantibus Nobis ut idem caput disciplinae, etsi iure iam definitum, a quibusdam revocatum sit in controversiam, quacumque demum causa sit revocatum ; ex eoque pronum fore ut perniciosus error gignatur non paucis qui putent se ibi Ordinis sacramentum et fructus reperire ubi minime sunt, visum est in Domino sententiam Nostram edicere.

Itaque omnibus Pontificum Decessorum in hac ipsa causa decretis usquequaque assentientes, eaque plenissime confirman- tes ac veluti renovantes auctoritate Nostra, motu proprio certa scientia, pronunciamus et declaramus, ordinationes ritu angli- cano actas, irritas prorsus fuisse et esse, omninoque nullas.

Hoc restat, ut quo ingressi sumus Pastoris magni nomine et animo veritatem tam gravis rei certissimam commonstrare, eodem adhortemur eos qui Ordinum atque Hierarchiae bene- ficia sincera voluntate optent ac requirant. Usque adhuc for- tasse, virtutis christianae intendentes ardorem, religiosius con- sulentes divinas litteras, pias duplicantes preces, incerti tamen haeserunt et anxii ad vocem Christi iamdiu intime admonentis. Probe iam vident quo se bonus ille invitet ac velit. Ad unicum eius ovile si redeant, tum vero et quaesita beneficia assecuturi sunt et consequentia salutis praesidia, quorum administrant fecit ipse Ecclesiam, quasi redemptionis suae custodem perpetuam et procuratricem in gentibus. Tum vero hau rient aquas in gau- dio de fontibus Salvatoris, sacramentis eius mirificis : unde fi- deles animae in amicitiam Dei, remissis vero peccatis, restituun- tur, caelesti pane aluntur et roborantur, adiumentisque maximis affluunt ad vitae adeptionem aeternae. Quorum bonorum revera sitientes, utinam Deus paeis. Deus totius consolationis faciat compotes atque expleat perbenignus. - Hortationem vero No- stram et vota eos maiorem in modum spectare volumus, qui religionis ministri in communitatibus suis habentur. Homines ipso officio praecedentes doctrina et auctoritate, quibus profecto