PARISIEN. 213

rationes augendas a S. Congregatione petiit, ut praeter du- bium nullitatis matrimonii , alterum adiungi posset pro dispensatione a matrimonio rato et non consummato.

Cui petitioni S. Congr. rescripsit : Habebitur ratio in die p7 opositionis caicsae.

Disceptatio Synoptica

D E F E N S I O M A R I T I . Roberti Defensor in tria capita oratio- nem suam dispartitur. In primo capite agit de matrimonii nullitate. In secundo de dubii disputatione super matrimonio rato, et non consummato. In tertio de Pontificia dispen- satione. Primum vero caput in tres articulos subdividit, quorum in primo propugandum assumit praetensum matri- monium, si vere et proprie matrimonium dici potest, nullum atque invalidum esse pronunciandum, quia consensu haud spontaneo et libero, ceu Sacri Canones volunt, sed impor- tunis precibus et suasionibus matris puellae contractum fuit, etsi minae, vis, et metus haud intervenerint. In secundo pro viribus defendit, ac tuetur nullum atque irritum defi- niendum esse, quia non modo consensus haud fuit sponta- neus et liber, sed quia consensus iste absolute requisitus, et necessarius in matrimoniis, in themate omnino defuit. In tertio tandem articulo probare satagit praetensum matrimo- nium non modo nullum, atque irritum esse ex eo quod de- fecerit omnino consensus, sed etiam ex eo quod conditio- nes in ipso appositae fuerint substantiae ipsius matrimonii contrariae.

In secundo vero capite demonstrandum assumit disputa- tionem super matrimonio rato et non consummato denegari non posse.

In tertio tandem capite acriter propugnat, quod licet per hypothesim matrimonium extiterit, et validum dici vellet, illud tamen omnino dispensandum foret.

Ad primum itaque articulum primi capitis descendens contendit, matrimonium plena libertate et spontaneitate ga- visum haud fuisse quandoquidem ipsa puellae mater fatetur,