214 REATINA

gebat esse invalida ista sponsalia ad con-

trahendum matrimonium cum muliere,

cum qua inita fuerunt sponsalia, ac pro-

inde oportebat iterum ponere consensum.

Invalida item esse ad producendum im-

pedimentum impediens , non dirimens,

si sponsus ad aliam mulierem se vertit,

quae non sit in primo gradu consangui-

nea illi quae sponsalia celebravit. Inva-

lida erant ad producendas consequentias

reficiendi ex iustitia damna, quae su-

pervenire possunt ex sponsalibus solutis.

Numquam invalida fuisse natura sua

sponsalia, quae mutuis consensibus fue-

runt contracta, pronuntiavit, cum non

obstet impedimentum dirimens, quod ipsa

irrita ac nulla faciat. Non poterat s. Con-

gregatio efficere ut actus sua natura et

secundum canones factus non sit realis

et validus. Priusquam enim solverentur

sponsalia, valida ipsa fuerunt, et ex eis

oriebatur impedimentum, quamvis post-

ea fuerint soluta. Hoc impedimentum

non subiicitur voluntati sponsorum: hinc

voluntate mutua solvuntur sponsalia ,

non autem liberantur sponsi mutuo im-

pedimento nubendi aliam sponsae soro-

rem.

VOTUM CANONISTAE. Sibi inquirendum esse,, ait Consultor,, an valida fuerint sponsalia, de quibus agitur. Praemisit in hunc ñnem, apud omnes receptum esse, impedimentum ho- nestatis ex duplici oriri capite ; nempe ex sponsalibus de futuro et ex sponsalibus de praesenti, seu ex matrimonio rato, iuxta Tridentinum Sess. 24 cap. 3 de reform, ma- trim. Eiusmodi praemissa doctrina, asseruit in casu nostro dubitari non posse de sponsalium validitate, et consequen- ter de existentia impedimenti. Ad hoc e vincendum ait : Schmalzgrueber Ius eccles, univ. tom. 4. p. 2 tit. 1 n. 9 assignat conditiones pro validis sponsalibus aiens « ut autem obligatio sponsalitia inducatur per promissionem fu- turi matrimonii; 1 debet esse celebrata inter personas ha- biles; 2 facta deliberate ac libere ; 3 vera seu sine fictione ; 4 determinata seu respiciens personam certam ; 5 mutua seu reciproca ; 6 expressa voce vel alio signo externo ; 7 de- nique a promissario, seu ab eo cui promissio fit, acceptata. »

In themate verificari primas quinque conditiones et se- ptimam nullum superest dubium: quod autem sexta adfuerit quae versatur circa externam manifestationem interioris con- sensus , videndum manet. Et primo quamvis in casu non referantur singillatim verba a futuris sponsis prolata , ta- men omnes testes inducti de futura matrimonii promissione unanimiter deponunt ; et magis expresse et unanimiter de- ponunt quod Antonius subharravit Dominicam. Hoc autem