224

χρησάμενος ἐκβέβλημαι τοῦ ὄντως παραδείσου, μακράν γενόμενος Θεοῦ καί χειρῶν τῶν ἁγίων. Εὑρών λοιπόν με κείμενον ὁ παμπόνηρος ὄφις καί τῇ ἀργίᾳ τῶν καλῶν προδεδομένον ὅλον, δολίως κατηχρείωσε πᾶσιν ἔεργοις ἀτίμοις, οἷσπερ ἐνηδυνόμενος καί χαίρων ὠπτανόμην, (396) ἀνθ᾿ ὧν λυπεῖσθαί με ἐχρῆν καί θρηνεῖν τε καί κλαίειν, ὅτι πρός ἅπερ ἔκτισμαι ἐνεργεῖν, ἑκουσίως ἀπέστην ὁ ταλαίπωρος, καί αὐτοπροαιρέτως τοῖς παρά φύσιν ἅπασιν ἐμαυτόν ἐξεδόμην, χερσί βεβήλοις τοῦ ἐχθροῦ ἐμπεσών παναθλίως, ὑφ᾿ οὗπερ καί κρατούμενος καί κινούμενος ὅλως, καί ἀντιστῆναι πρός αὐτόν μή ἰσχύων, ὁ τάλας, πῶς γάρ καί ἀντιστήσεσθαι εἶχον νεκρός ὑπάρχων; πάσης κακίας ὄργανον, πάσης παρανομίας καί ἐργασίας πονηρᾶς δόκιμον ἐργαλεῖον γέγονα, ὁ ταλαίπωρος, ἀπατηθείς δολίως˙ κατέχων γάρ με τῇ χειρί καί δυνατῶς ἑλκύων κοπραγωγοῖς ἐρρύπου με καί παντοίοις βορβόροις καί δυσωδίαις με πικραῖς ἐνέβαλε καί τούτοις ἐποίει ἐνευφραίνεσθαι, ὤ τῆς ἀναισθησίας! Πρός ἁρπαγάς, πρός φθόνους τε, πρός θανάτους ἀδίκους, πρός λοιδορίας, πρός ὀργάς, πρός πᾶν εἶδος κακίας, ἵνα σοι εἴπω συνελών, ἐνεργοῦντά με εὗρε, μᾶλλον δ᾿ ἐχρήσατο αὐτός ἐμοῦ μή βουλομένου. Ἀφ᾿ οὗ γάρ καί ἀπέρριψα ἐμαυτόν ἑκουσίως ἐκ τῆς χειρός τῆς τοῦ Θεοῦ καί τῶν αὐτοῦ ἁγίων, καί ἥρπασέ με ὁ δεινός ἄρχων καί ψυχοφθόρος καί τῇ ἐκείνου με χειρί κατέσχε θέλοντός μου, οὐκέτι τοῦ μή ἐνεργεῖν ἴσχυον τά ἐκείνου, ἀλλά ἐν πᾶσι τοῖς αὐτοῦ θελήμασιν ἐνήργουν. Οὐκ οἶδε γάρ ἀντιλέγειν τό ξίφος τῷ κρατοῦντι, ἀλλ᾿ ὅπου ἄν καί βούληται, ὁ κρατῶν τούτῳ χρᾶται. Ὁ οὖν ποιήσας με Θεός ἄνωθεν ἐπιβλέψας καί τοῦ τυράννου τῇ χειρί κρατούμενον ἰδών με ᾠκτείρησεν, ἀφήρπασε τῆς ἐκείνου χειρός με καί πάλιν με εἰσήγαγεν εἰς παράδεισον θεῖον, εἰς ἐμπελῶνα τόν αὐτοῦ, εἰς γεωργῶν τε χεῖρας (397) παρέδωκεν ἁγίων με τοῦ ἐνεργεῖν τά θεῖα, ἐργάζεσθαι τάς ἀρετάς, τάς ἐντολάς φυλάσσειν καί τῶν ἁγίων τῆς χειρός παρεκτός μή κινεῖσθαι, ἵνά μή πάλιν με εὑρών ὁ κακίας ἐργάτης ἔξω χειρός διάγοντα ἁγίας ἁφαρπάσῃ καί τά αὐτοῦ με ἐνεργεῖν αὖθις παρασκευάσῃ. Οἱ καλοί οὖν με γεωργοί καί συμπαθεῖς λαβόντες καί ταῖς χερσί ταῖς ἑαυτῶν ὅλον τό θέλημά μου ἄραντες, ταπεινώσει με εὐθύς καί μετανοίᾳ ἐνεργεῖν τε ἐπέτρεψαν καί πενθεῖν ἀενάως. Ταῦτα γάρ, εἶπόν μοι, τέκνον, τά τρία οἱ τηροῦντες