225

προσώπῳ. eta.981 Ηθεα. παρὰ τῷ ̔Ηροδότῳ οἱ τόποι καὶ αἱ διατριβαὶ, ενθα ἀναστρέφονται. ̓Ηθικά. τὰ εἰς ηθη ἀνθρώπου λεγόμενα νουθετικὰ ῥήματα. Ηθοσ. τὸ ἐν ψυχῇ χρονίσαν εθος, η τὸ παρ' αλλων ἰδικῶς ἀνθρώπῳ σχηματιζόμενον. παρὰ τὸ εθος ηθος κατ' εκτασιν. η παρὰ τὸ ιημι, ησω, ἀφ' ου αἱ κατὰ μέρος ἐκπέμπονται πράξεις. ̓Ηιθαλωμένοσ. κεκαυμένος. ̓Ηθλοθέτει. τοὺς ἀγῶνας διετίθει. εως ὁ μέγιστος ἑλλανοδίκης Γαϊνᾶς τὸν ῥωμαϊκὸν ολεθρον ἠθλοθέτει. Τὸ Η μετὰ τοῦ Ι. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Ηΐθεοσ. νεώτερος. η ἠΐθεος ὁ αφθαρτος πρὸς γυναῖκας. ἠϊθέοις οὐκ εστι τόσος πόνος, οσος ἡμῖν τοῖς ἁπαλοψύχοις. παρὰ τὸ αιθω, τὸ καίω, γίνεται αιθεος καὶ ἐν διαιρέσει ἀΐθεος καὶ ἠΐθεος. διάπυρος γὰρ ἡ νεότης. ὁ καιρὸν αγων τοῦ θερμαίνεσθαι. ἠΐθεος δὲ λέγεται ἀπὸ ˉιˉδ ἐτῶν εως ˉιˉη. ἠΐθεος καὶ ὁ ισος τοῖς θεοῖς. Ηϊοσ. ὁ τοξότης. ηϊε Φοῖβε. ̓Αρίσταρχος δασύνει, παρὰ τὸ ιημι· αμεινον δὲ ψιλοῦσθαι, ἀπὸ τῆς ἰάσεως τῶν βελῶν. καὶ αλλως· τὸ γὰρ ˉη πρὸ φωνήεντος ψιλοῦται· ̓Ηετίων, ἠέλιος, ηϋσε. eta.982 ̓Ηϊόεισ. αἰγιαλώδης. καὶ ἠϊόεντι, καλοὺς αἰγιαλοὺς εχοντι. (Θηλυκόν.) ̓Ηϊόνα. αἰγιαλόν. ἡ ὀρθὴ ὁ ἠϊὼν, παρὰ τὸ ἀΐειν, τὸ ἀκούειν. ο ἐστιν ὁ ἐξακουόμενος τοῖς κύμασιν. η παρὰ τὸ καταιονᾶσθαι καὶ βρέχεσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων. καὶ ἠϊὼν τὸ βάσιμον μέρος τῆς θαλάσσης. λέγει δὲ τὸν αἰγιαλὸν καὶ τὴν οχθην. (Οὐδέτερον.) Ηϊα. τὰ εἰς ὁδὸν βρώματα. ηϊα καὶ τὰ αχυρα. ὡς δ' ανεμος ζαὴς, ο ἐστι σφοδρὸς, ἠΐων θιμῶνα τινάξει. ουτως Ομηρος. καὶ Βάμβριος· ουπω καιρός ἐστιν ηϊα λύειν. παρὰ τὸ ειω, τὸ πορεύομαι, γίνεται ηϊα, τὰ πρὸς ὁδὸν καὶ πλοῦν ἐπιτήδεια. τὰ δὲ αχυρα παρ' αὐτὸ τὸ ειω. καὶ ηϊα τὰ εὐκίνητα καὶ εὐχερῶς μεταριπιζόμενα ὑπὸ τῶν ἀνέμων. Ηϊα. ὑπῆρχον. καὶ ηϊα, ἐπορευόμην. Ηϊκτο. ὡμοίωτο. εστι ῥῆμα εικω, ὁ παρακείμενος ειχα, ειγμαι, ὁ ὑπερσυντέλικος ειγμην, ειξο, εικτο, κατὰ εκτασιν ηϊκτο. ̓Ηΐσκομεν. ἀπεικάζομεν. ισκεν ψεύδεα πολλὰ λέγων- τὸ παθητικὸν ισκομαι, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ητα ἠΐσκομαι. οἱ δὲ ἐΐσκω ῥῆμα, ἐΐσκομεν καὶ ἐκτάσει ἠΐσκομεν. ̓Ηΐστωσασ. ἠφάνισας. σὺ γάρ μοι πατρίδ' ἠΐστωσας δορί. ̓Ηΐχθη. ωρμησεν. eta.983 Τὸ Η μετὰ τοῦ Κ. ( ̓Αρσενικόν.) Ηκαλοσ. ὁ ησυχος. παρὰ τὸ ἀκαλὸν, ἐξ ου καὶ ἀκαλαῤῥείτης, ὁ ἡσύχως ῥέων ποταμός. παρὰ τὸ εκηλος, ὁ ησυχος. ̓Ηκέστησ. ὁ ἀδάμας. καὶ ονομα κύριον. Ηκιστοσ. ἐλάχιστος. ἀπὸ τοῦ ηκα ἐπίῤῥημα καὶ τοῦ ησσων γίνεται ηκιστος. ἐξ ου καὶ τὸ ηκιστα. (Θηλυκόν.) Ηκη. ἡ ὀξύτης. ιστη κατ' ηκην κύματός τε κᾀνέμου. παρὰ τὸ ηκω τὸ ερχομαι. ̔Η κύων ἐν τῇ φάτνῃ. παροιμία ἐπὶ τῶν μήτε ἑαυτοῖς χρωμένων μήτε αλλους ἐώντων, παρ' οσον αυτη ἡ κυνόμυια κριθὴν οὐκ ἐσθίει καὶ τὸν ιππον κωλύει. ( ̔Ρῆμα.) Ηικαλλον. ἐθώπευον, ἠπάτων. Ηκαχον. ἐλύπησαν. καὶ ηκαχες. ̓Ηκαιρεῖσθε. ἐκωλύεσθε, καιρὸν οὐκ ειχετε. ̓Ηκέσατο. ἐθεράπευσεν. Ηικει. ἀντὶ τοῦ ἐῴκει καὶ ὡμοίωτο. eta.984 ορτυξ καλεῖται, καὶ γὰρ ῃκει ορτυγι. ἀπὸ τοῦ εικω τὸ ὁμοιῶ. ̓Ηικίσατο. ἐμάστιξεν. ̓Ηικισμένουσ. ἠφανισμένους, μαστιζομένους. Ηκμαζεν. εῤῥωτο. ὁ δὲ Τραϊανὸς τῇ ψυχῇ ηκμαζεν, ωστε μήτε ὑπὸ νεότητος θρασύνεσθαι, μήτε ὑπὸ γήρως ἀμβλύνεσθαι. Ηκον. ηλθον. ̔Ηκούσησ. ἀντὶ τοῦ ἐχούσης. ουτως ̔Ηρόδοτος. ̔Ηκουσιάσθησαν. ἑκουσίως ἠθέλησαν ποιῆσαί τι. ̓Ηκρωτηριασμένοι. τὰ ακρα λελυμασμένοι. ̓Ηκροβόλιζον. εβαλλον. ( ̓Επίῤῥημα.) Ηκα. ἡσύχως. Ηκεν. σύνδεσμος διαβεβαιωτικός. καὶ δεῖ περισπᾶσθαι. Ηκιστα. οὐδαμῶς. ὡς μάλα, μάλιστα. καὶ ἀντὶ τοῦ πάnu. ∆ημοσθένης· οὐδεὶς ἀγνοεῖ, καὶ πάντων ηκιστα σύ. Τὸ Η μετὰ τοῦ Λ. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Ηλεόσ. μάταιος, μωρός. ̓Ηλέματοσ. μάταιος. eta.985 ̓Ηλεκτρυὼν καὶ ̓Ηλεκτρυώνη. ὀνόματα κύρια. ̓Ηλέκτωρ. ὁ ηλιος. λέγεται δὲ ἠλέκτωρ, διότι αληκτός ἐστι καὶ ἀκάματος. ενιοι δὲ ἀπὸ τῆς λαμπρότητος τοῦ ἠλέκτρου, η οτι ἐγείρει ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ υπνου. ἀπὸ τοῦ ἀλέκτορος, πολυόχευτον γὰρ τὸ ζῶον· οτι ἐκ τῶν λέκτρων ητοι ἐκ τῆς κοίτης ἡμᾶς ἐγείρει. ̓Ηλεί. ἱερεὺς ̓Ισραήλ. υἱοὶ αὐτοῦ ̓Οφνὶ καὶ Φινεές. ̓Ηλεῖοσ. ὁ πολίτης, καὶ τὸ ἐθνικόν. ̓Ηλίθιοσ. ἀνόητος· μωρός. Ηλιοσ. πῦρ οὐράνιον, ο μέχρι δείλης τῆς αὐτῆς ἐστὶν ὁραθῆναι. η ἡμέρας