231

δὲ ην ̓Επίκουρος ἡδονῆς ηττων. ητοι ὑποχείριος. Ηττα. ἡ τροπὴ, ἡ νίκη. Ητορ. ἡ ψυχή. παρὰ τὸ αω, τὸ πνέω. οιον· -δίχα δέ σφισιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς αητο. ἀπὸ τοῦ αητο γίνεται ἀῆτο καὶ κατὰ ἀφαίρεσιν ητορ. eta.1012 Ητρον. τὸ ὑπὸ τὸν ὀμφαλὸν μέρος, οθεν Νίκανδρος ἐπὶ τῆς ἐντεριώνης τίθησι. παρὰ τὸ ατριον, ο ἐστιν υφασμα, ατρον καὶ ητρον. καὶ ητρον τὸ καλούμενον κάλυμμα μήτρας, ο καλοῦσιν ελυτρον. ̓Αριστοφάνης· τὸ γὰρ ητρον τῆς χύτρας ἐλάκτισε. τὰ παιδία γὰρ ἐν χύτραις ἐξετίθεσαν. Ητρια. οἱ στήμονες. η ητριον ενδυμα ὑμενῶδες. ̓Ητρίον. τὸ ηπαρ. η τὸ ατρωτον. Ητα. ἐκ τοῦ ˉι καὶ ˉτ εχειν τὸν χαρακτῆρα τοῦ στοιχείου. ἡνίκα γὰρ πλάγιον τεθῇ, εὑρήσεις ταῦτα. eta.1013 ( ̔Ρῆμα.) ̔Ηταίρηκεν. ἠτάκτισεν. ἡταιρηκέναι δὲ τοῖς ανω μέρεσι τοῦ σώματος, οὐκ ειναι δ' αξιον τὸ ἱερὸν πῦρ φυσᾷν. ̔Ηταιρηκώσ. ἐπὶ τῆς πορνείας. ἡταιρικὼς δὲ ἐπὶ τοῦ ἑταίρου, ἰῶτα. ̔Ηττηθείσ. νικηθείς. ἀντὶ τοῦ ηττον εχον ἀπέλθοι. ̓Ηιτημένην. κεχρησμένην. καὶ γὰρ αἰτεῖσθαι ελεγον τὸ κιχρᾶσθαι, ο ἐστι δανείζεσθαι. Ηιτησεν. ἐζήτησεν. Ηιτουν. ἐζήτουν. ἀπὸ τοῦ αἰτῶ ῃτουν, ὡς αἰνῶ ῃνουν. οἱ δὲ παρῳχημένοι τὰ ισα φωνήεντα θέλουσιν εχειν κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἐνεστῶτος, η μείζονα, οὐδέποτε δὲ ἐλάττονα. ̓Ητίμησεν. υβρισεν. ̓Ητρέμιζεν. ἐκαρτέρει, ἡσύχαζεν. ̔Ηττώμενοσ. νικώμενος. eta.1014 Ητω. ὑπαρχέτω. Ηττον. ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶς. Τὸ Η μετὰ τοῦ Υ. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Ηϋγένειοσ. ὁ καλὸν γένειον εχων. ̓Ηΰσ. ἀγαθὸς, μέγας, πλατὺς, ἀχώρητος, πρᾶος. παρὰ τὴν ἠῶ, ιν' ῃ ιμερος, η παρὰ τὸ ευς ἀπὸ τοῦ ευ, καὶ τοῦ ἐῢς, ὁ διαβόητος. παρὰ τοῦτο καὶ τὸ ηϋσεν. η ἀπὸ τοῦ αυω, αυσω, ηυσε καὶ ηϋσεν. ( ̔Ρῆμα.) Ηυδα. ελεγεν, ειπεν, ἐφώνει. Ηυδησα. ἐφώνησα. Ηὐδάξαντο. ἐφήμισαν. Ηὐδόκησα. ἠθέλησα. καὶ εὐδόκησα. Ηυλησα. ὠργάνησα. Ηὐλήσαντο. ἐταράχθησαν. ἐστράφησαν. πεφύσηνται. ηὐλίσαντο. καὶ ἀντὶ τοῦ κατέλυσαν η κατεσκήνωσαν. η ἠπλήκευσαν. eta.1015 Ηὐλόγησα. ηὐξάμην. καὶ εὐλόγησα. Ηὐμοίρησα. ἐπέτυχον. Ηὐτομόλησεν. ἀφ' ἑαυτοῦ παρεγένετο. Ηὐτρέπισεν. ἡτοίμασεν. ὁμοίως καὶ ηὐτρέπισα καὶ ηὐτρέπιστο. Ηὐπόρησα. ἐν εὐπορίᾳ εἰμί. Ηὐχένιζε. τὸν τράχηλον ἀπέκοπτεν. ἐλαιμοτόμει. οπερ Ομηρος αὐερύειν φησίν. Ηυχει. ἐκαυχᾶτο. ἐκόμπαζεν. Ηϋσεν. ἐφώνησεν. ἀπὸ τοῦ αυω, τὸ φωνῶ. Τὸ Η μετὰ τοῦ Φ. ( ̓Αρσενικόν.) † Ηφαιστοσ. τὸ πῦρ.† ̔Ηφαιστίων. ̓Αλεξανδρεὺς γραμματικός. εγραψεν ἐγχειρίδιον περὶ μέτρων καὶ μετρικὰ διάφορα. καὶ ̔Ηφαιστίων ἑταῖρος Μακεδόνος τοῦ ̓Αλεξάνδρου. eta.1016 ̓Ηφλοισμόσ. ὁ ἀφρός. (Θηλυκόν.) † ̔Ηφαίστια. πόλις. καὶ κλίνη. καὶ ονομα ἑορτῆς. Ἡφαιστία δὲ ἡ ἑταιρίς.† ̔Ηφαιστία. δύο πόλεις ησαν τῆς Λήμνου, Μυρίνα τὲ καὶ ̔Ηφαιστία. ̔Η φῦσα. ἡ γεννήσασα. καὶ ὁ φὺς, ὁ γεννήσας. ( ̔Ρῆμα.) ̓Ηφείθη. συνεχωρήθη. ̓Ηφειδήκεισαν καὶ ἠφειδηκότεσ. καταπαύσαντες, μὴ φεισάμενοι. ̓Ηφηνιακὼς καὶ ἀφηνιάσασ. ητοι ἀποπτύσας τὸν χαλινόν. ̓Ηφίει. επεμπεν. καὶ ἠφίεσαν. ̓Ηφρόνησεν. ἀντὶ τοῦ κακῶς ἐφρόνησεν. ̓Ηφώρισεν. ἐχώρισε. καὶ ἠφωρίσθαι τὸ διακεχωρίσθαι. Ηφυσεν. ηντλησεν. eta.1017 Τὸ Η μετὰ τοῦ Χ. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Ηχέτησ. ὁ αῤῥην τέττιξ. ἀλλά σε γηρύοντα κατήναρεν ἠχέτα τέττιξ. Ηχοσ. κτύπος, η φωνὴ, η λαλιὰ, η φήμη. ̓Ηχήεισ. ὁ ηχον ἀποτελῶν. (Θηλυκόν.) ̓Ηχὴ καὶ ἠχώ. φωνὴ η λαλιά. (Οὐδέτερον.) ̓Ηχεῖα. τὰ βύκηνα. ̓Ηχητικόν. θορυβῶδες. ̓Ηχάνω. πτωχεύω. Ηχεν. ἐγεγαμήκει. καὶ ἀντὶ τοῦ ἐκόμισεν. ηχεν ἐπὶ τὸν οικον. Ηχθαιρεν. ἐμίσει. Ηχθοντο. ἠγανάκτουν. ηχθοντο τὸ στρατιωτικὸν, ἐκακηγόρουν δὲ αὐτόν. eta.1018 ̓Ηχθηκότεσ. λυπήσαντες. ἠχθικότες δὲ ἀντὶ τοῦ βαρήσαντες, ι. Ηχλυσε. συνεσκότασεν. ἀπὸ τοῦ ἀχλύς. ̓Ηχήσασ. βοήσας. ( ̓Επίῤῥημα.) Ηιxi. ἀντὶ τοῦ οπου. εστιν ῃ καὶ κατ' ἐπέκτασιν τῆς ˉχˉι συλλαβῆς ῃχι, ὡς ναὶ ναῖxi. οἱ δὲ ∆ωριεῖς αxi. Τὸ Η μετὰ τοῦ Ψ. ( ̔Ρῆμα.) Ηψατο. ἐκράτησε. καὶ ηψατο ἀντὶ τοῦ βρόχον ἀνήρτησεν. Ηψεν. ἀνῆψεν. ιψε δὲ ἀντὶ τοῦ εβλαψεν, ˉι. Τὸ Η μετὰ τοῦ Ω. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Ηώκοιτοσ. ὁ πρωϊνός. ἠώκοιτος υπνος. ̓Ηωρείμ. κύριον. eta.1019 ̓Ηὼ καὶ ἠώσ. ἡ ἡμέρα, ἰωνικῶς. καὶ εως, ἡ ἡμέρα, ἀττικῶς. ἀπὸ τοῦ εω, τὸ πέμπω, οτι ἀφίενται τότε τὰ ζῶα. η ἡ ἐξιέναι