PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Tale testimonium, tales justitiae nec tantummodo ut habeantur promissa : quia " praeceptum Domini, " a Domino datum, est " lucidum. " Praeceptum dicit in singulari, ut ostendat omnia reduci ad unum amorem Dei. Omnia enim ad duo reducuntur, sicut dicit Dominus, Matth. xxii, 40 : In his duobus mandatis universa lex pendet, et Prophetae. Et illa duo ad unum, quia dilectio proximi ad dilectionem Dei. Diligere enim proximum, est diligere Deum in proximo, et mensuratur dilectio proximi, quasi ad mensuram dilectionis Dei, qua dilexit nos. Hoc est mendatum vel praeceptum, de quo Joan. xv, 12 : Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos. Hoc praeceptum est lucidum valde, nullum falsum continet. Quis nesciat proximum esse diligendum? Omne malum prohibet. Haec est sapientia, de qua Sap. VI, 13 : Clara est, et quae numquam marcescit sapientia. Et dicitur " lucidum, " quia habet in se duo : receptivum luminis,sive lucis: et ipsum lumen quod recipit. Receptivus est amor naturalis, qui sic est ordinatus a Deo, illustratus est, et est charitas sui, aut cupiditas, illustratus, dico, ab illo, de quo Jacob. I, 17: Omne datum optimum, etomne donum perfectum, desursum est, descendens a Patre luminum.
" Illuminans oculos. " Ecce finis et utilitas. Oculos, inquam, cordis. Proverb. VI, 23 : Mandatum lucerna est, et lex lux. I Joan. II, 10: Qui diligit fratrem suum, in lumine manet. Hoc est mandatum, sicut dicit Glossa, non objectum
.gicut Moysi figuralibus ceremoniis. Exod. xxxiv, 35 : Operiebat Moyses faciem suam, si quando loquebatur ad eos. Non obtundens, sicut et illud mosaicum, II ad Corinth. III, 13: Non intendebant filii Israel in faciem ejus, scilicet Moysi propter gloriam vultus ejus. Sed de nostro,Eccli. II, 10 : Diligite Dominum, etilluminabuntur corda vestra.
" Timor Domini. " Hic est quartum, in quo subjungitur judiciorum commendatio. Sed quia timor est effectus judiciorum Dei quae determinantur in Scripturis, primo ponitur commendatio timoris, tamquam commendatio judiciorum in effectu suo. Secundo, commendatio illorum in se, ibi, " Judicia Domini. "
In prima duo. Primo, commendat timorem quasi a virtute. Secundo, a duratione, ibi, " Permanet in saeculum. "
Ait ergo : Tale testimonium, tales justitiae, et praeceptum, et timor a Deo datus, vel de Deo habitus, " sanctus est. " Et nota, quod est timor multiplex. Naturalis, qui est duplex. Propassionis, quo nullo modo turbatur oculus rationis. Hic fuit in Christo, Marc. XIV, 33 : Coepit Jesus pavere, et taedere. Passionis, quo turbatur ratio, sed ad tempus et modicum: maxime quando quid valde molestum vel admirabile occurrit, sicut in Martyribus cum occidebantur, in Sanctis cum cogitant Dei judicia. Habac. III, 1 et seq.: Domine, audivi auditionem tuam, et timui. Humanus, quo quis vult peccare ne laedatur in corpore : et hic prohibetur, Matth. x, 28 : Nolite timere eos, qui occidunt corpus. Mundanus, qui eligit peccare ne laedatur in possessione, Psal. xiii.
5 : Illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Servilis, ubi timetur paena, non amatur justitia, I Joan. IV, 18 : Timor non est in charitate. Initialis, quo amatur principaliter justitia, et tamen secundario timetur poena, I Joan. IV, 18: Perfecta charitas foras mittit timorem. Filialis ad patrem. Castus ad sponsum. Job,XXVI, 11: Columnae caeli contremiscunt, et pavent ad nutum ejus. Et hic proprie sanctus dicitur, et est ejus effectus triplex. Timere offensam,separationem, et exhibere reverentiam.
Cum ergo dicit : " Timor Domini, " excludit primum et secundum, qui non sunt Dei, sed naturae, et carnis: et tertium qui est mundi, cum dicit, " Sanctus. " Excludit similiter servilem qui non est sanctus, imo secum non compatitur charitatem quae proprie Sanctos facit. Per hoc autem quod addit, " Permanet in saeculum saeculi, " id est, in aeterna vita, excludit initialem, et castum quantum ad omnem actum sui, praeterquam ad actum reverentiae, et iste manet in patria, nec habet paenam, imo magis voluptatem. Glossa dicit, quod " permanet quantum ad fructum suum : " vel permanet in se quandoque usque ad finem vitae : secundum illud Tob. ii, 14: Tobias... immobilis in Dei timore permansit. De hoc timore, Eccli. xl, 27 et 28 : Non est in timore Domini minoratio. Et infra: Timor Domini sicut paradisus benedictionis, et super omnem gloriam operuerunt illum.
" Judicia Domini vera. " Hic commendat judicia : et dupliciter, quia sine falsitate, et quia sine errore. Primum, in ipsis judiciis. Secundum, in modo, qui attenditur ex parte judicis.
Ait enim: Talis est timor : sed "judicia Domini " id est, a Domino in lege sua scripta, " vera, " nihil habentia falsitatis, " justificata, " nihil erroris habentia. Aliquando enim profertur judicium falsum intentione bona, et sic est ibi error intellectus. Aliquando quidem profertur judicium verum, sed intentio est perversa, vel inconsideratio in proferente, et tunc error est affectus. De his duobus, Sapient. VI, : Cum essetis ministri regni illius,non recte judicastis, nec custodistis legem justitiae, ecce primum: neque secundum voluntatem Dei ambulastis, ecce secundum. Deuter. XVI, 20 : Juste quod justum est, persequeris. Et hoc habent " in semetipsa, " id est, veraciter et naturaliter, ut nihil omittatur, nec in proferendo nec in exsequendo. Isa. xl, 8 : Verbum autem Domini manet in aeternum. Et xlvi, 10: Consilium meum stabit, et omnis voluntas mea fiet. Vel " justificata in semetipsa, " nulla extrinseca auctoritate indigentia, sicut humana. Vel " in semetipsa ",quia tantae sunt profunditatis, ut in ipsis lateat eorum justitia, et vix attingi ab humana ratione possit. Psal. xxxv, 7 : Judicia tua abyssus multa.
" Desiderabilia super aurum. " Hic secundum, in quo postquam praecessit divinae legis commendatio in praedicatione, subjungitur ejusdem commendatio in adimpletione. Attenditur autem quantum ad tria. Primo, quantum ad amorem in affectu. Secundo, quantum ad custodiam in effectu, ibi, " Etenim servus tuus custodit ea. " Tertio, quantum ad retributionem consequentem ex effectu, ibi, " In custodiendis illis. "