N.1

Supra Psalmista posuit christi tribulationem et divinum auxilium; hic subjungit orationem: et circa hoc duo facit. Primo ponitur oratio.

Secundo orantis merita, judica me domine etc..

Circa primum tria facit. Primo proponitur oratio.

Secundo subditur fiducia ex oratione concepta, ibi, dulcis et rectus. Tertio continuat orationis instantiam, ibi, oculi mei. Circa primum tria facit.

Primo petit liberari ab hostibus. Secundo petit dirigi in bona justitiae, ibi, vias tuas. Tertio petit remitti sibi peccata, ibi, reminiscere. Circa primum tria facit. Primo proponitur praeparatio ad orandum, secundum illud Eccl. 18: ante orationem praepara animam tuam etc.. Secundo ponitur petitio, ibi, non erubescam. Tertio ponitur petitionis ratio, ibi, etenim universi. Dupliciter enim praeparatur ad orandum. Vel per erectionem mentis in deum, quia, ut Damascenus dicit, oratio est ascensus intellectus in deum. Vel per fiduciam quam quis habet de deo. Quantum ad primum dicit: o domine, ego levavi animam meam ad te per contemplationem, bonitatem tuam inspiciens, et per amorem: thre. 3: levemus corda nostra cum manibus ad deum. Propter secundum, quia nullus impetrat nisi confidenter oret: jac. 1: postulet in fide, nihil haesitans: Hebr. 4: adeamus cum fiducia ad thronum gloriae, sive gratiae ejus; ideo dicit, in te deus meus confido. 2 Cor. 3: fiduciam talem habemus per christum ad deum, non quod sufficientes simus cogitare a nobis aliquid. Consequenter ponitur petitio: et ponit duo. Unum, quod pertinet ad ipsum secundum se. Secundum, quod pertinet ad ipsum per comparationem ad hostes. Quantum ad primum dicit, non erubescam. Erubescit quis a tribus. Vel quando opprimitur ab hoste, vel quando frustratur spe, vel quando recogitat peccatum quod fecit. De hoc Rom. 6: quem fructum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis? de secundo Rom. 5: spes non confundit, quia caritas etc.. Unde dicit, neque irrideant me inimici mei, idest non habeant facultatem me irridendi ad quod parati sunt: Sap. 5: hi sunt quos aliquando habuimus in derisum, et in similitudinem improperii: job 12: deridetur justi simplicitas.