238

καὶ Θρᾷκες. καὶ πάντα τὰ ἀπ' αὐτῶν συγκείμενα θηλυκὰ διὰ τοῦ ἰῶτα γράφονται, οιον Θρήϊσσα γυνή. καὶ τὸ Θρᾴκη δὲ εχει τὸ ˉι. Θρακίασ. κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ς, θρασκίας καὶ θρασκέας. Θρασύχειρ. τολμηρός. Θρανίτησ. ὁ πρὸς τὴν πρύμναν καθήμενος. ζυγίτης δὲ ὁ μέσος, καὶ ὁ πρὸς τῇ πρώρᾳ θαλάμιος. theta.1052 Θραΐξ. ὁ Θρᾴξ. Θρῆσκοσ. ὁ ἑτερόδοξος. Θρίπεσ. οἱ σκώληκες. Θρῆνυσ. τὸ ὑποπόδιον. Θρήϊκεσ. οἱ Θρᾷκες. Θρήξονοσ. κύριον. Θρῆνοσ. παρὰ τὸ θραύειν τὸν νοῦν. θρᾶνος καὶ θρῆνος. η παρὰ τὸ θέρειν, ο ἐστι καίειν τὸν νοῦν. Θρίναξ. τὸ τοῦ σίτου πτύον. Θρίαμβοσ. ἡ ἐπίδειξις, ἡ πομπὴ, καὶ τὸ σεμνύνεσθαι εν τισι πόλεσιν *ἐπὶ νίκῃ πολέμου.* Θριοβόλοι. οἱ ἀπὸ ψήφου μάντεις. Θροῦσ. θόρυβος. ασημος λαλιὰ, ταραχή. Θρόμβοσ. πεπηγὸς αιμα. Θρόνοι. δυνάμεις αγιαι, ἀχώριστοι θεοῦ. Θρύλλοσ. ψιθυρισμός. ὁμιλία μὴ φανερῶς γενομένη. ἡ γὰρ τῶν βαρβάρων ἐγχείρησις θρύλλον οὐκ ἐνεποίησεν ἡμῖν. theta.1053 Θρωσμόσ. ὁ ὑψηλὸς τόπος. (Θηλυκόν.) Θρυαλλίσ. τὸ περικαιόμενον τοῦ ἐλλυχνίου. εστι δὲ καὶ βοτάνη πρὸς λύχνον ἁρμόζουσα. ἀπὸ τοῦ θέρω καὶ τοῦ αλλω θεραλλὶς, καὶ ὑπερβιβασμῷ καὶ τροπῇ τοῦ ˉε εἰς ˉυ θρυαλλίς. Θραῦσισ. φθορά. θάνατος. η πτῶσις. ∆αβίδ· καὶ ἐκόπασεν ἡ θραῦσις. Θρᾷττα. δούλη Θρᾳκική. Θρῆσσα. γυνὴ ἐκ Θρᾴκης. θρῖσσα δὲ ειδος ἰχθύος, ˉι. Θρησκεία. ἡ λατρεία, η ζῆλος περὶ τὴν πίστιν. παρὰ τὴν Θρᾳκῶν ἐπιμέλειαν τὴν πρὸς τὸ θεῖον. ουτοι γὰρ πρῶτον ἐξεῦρον τὴν περὶ τὸ θεῖον εννοιαν. η παρὰ τὸ τοὺς θεοὺς ἀρέσκεσθαι, ο ἐστιν ἐξευμενίζεσθαι. η θρησκεία τὸ ὁποιονοῦν σέβας, ειτε εἰς θεὸν ειτε εἰς δαίμονας· μᾶλλον δὲ εὐσέβεια λέγεται εἰς θεόν. Θριδακίνη. τὸ μαιούλιον. Θρίαι. αἱ μαντικαὶ ψῆφοι. theta.1054 πολλοὶ θριοβόλοι, παῦροι δέ τε μάντιες ανδρες. οἱονεὶ τρίαι ουσαι. τρεῖς γάρ εἰσι τὸν ἀριθμόν. Θρινακία. ἡ Σικελία. παρὰ τὸ ἐκ τριῶν συγκεῖσθαι ακρων, οἱονεὶ τρινακία τὶς ουσα. τρία γὰρ ἀκρωτήρια εχει ἡ Σικελία· Λίβαιον, Πάχυνον, Πέλωρον. Θρύψισ. ἡ βλακεία. ἡ τρυφή. (Οὐδέτερον.) Θρανίδιον. ειδος δίφρου. Θράνιον, θράνος καὶ θράνια. τὰ ταπεινὰ τινὰ δίφρια καὶ ὑποπόδια λέγονται. καὶ παρὰ τῷ ποιητῇ θρῆνυς, ἐφ' ῳ ἱστάμενοι οἱ ἀπαγχόμενοι ἀρτῶσιν ἑαυτοὺς λακτίζοντες αὐτά. ̓Αριστοφάνης· ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου. Θράνον. τὸ ὑποπόδιον, οπου ἐκτείνεται τὰ δέρματα. †Θρυματίσ. κρηπίς.† †Θρύοσ. πόλις ̓Αρκαδίας.† †Θροννύεται. τὸ ὀχεύεται.† theta.1055 †Θρυγονᾷν. ξύειν.† †Θρυλλεῖν. συνεχῶς λέγειν.† Θρέπτα. τροφεῖα. Θρία. τὰ φύλλα τῆς συκῆς. Θριγκίον. περίφραγμα. Θριπηδέστατον. βεβρωμένον ὑπὸ θριπῶν καὶ σκωλήκων, ἐπειδὴ εἰς τρία διέσχισται. Θράττειν. ἐνοχλεῖν, νύσσειν, κινεῖν, δυσωπεῖσθαι, ὑφορᾶσθαι. Θρανεύεται. ἐκταθήσεται. ̓Αριστοφάνης· ἡ βύρσά σου θρανεύσεται. Θρέξασ. πηδήσας, δραμών. καὶ θρέξασκον ἀντὶ τοῦ ετρεχον καὶ ἐχόρευον. Θρέψασ. σημαίνει δύο· τὸ πήξας, ὡς τό· ημισυ μὲν θρέψας γλευκοῖο γάλακτος. καὶ τὸ σύνηθες. Θρησκεύει. θεοσεβεῖ. ὑπηρετεῖ τοὺς θεούς. theta.1056 Θριαμβεύσασ. δημοσιεύσας. Θριάζειν. τὸ φυλλολογεῖν. θρία γὰρ τὰ φύλλα τῆς συκῆς. Θροηθέντεσ. θορυβηθέντες. Θροεῖσθαι. ταραχίζεσθαι. Θρύπτεται. χαυνοῦται, μαλακίζεται. Θρυλλίζω. ψιθυρίζω. †τὸ συστρέφω.† παρὰ τὸ θραύω, θραυλίζω. κάλλιον δὲ ἀπὸ τοῦ θρύλλω. Θρῴσκω. τὸ πηδῶ. ὁ μὲν ∆ίδυμος χωρὶς τοῦ ˉι, λέγων αὐτὸ, ὡς ἀπὸ τοῦ μεθύω, μεθύσω, μεθύσκω, ουτως καὶ ἀπὸ τοῦ θωρῶ, θωρίζω, θωρισμὸς, καὶ καθ' ὑπερβιβασμὸν τοῦ ˉο εἰς τὸ ˉω θρωϊσμὸς, καὶ κατὰ συναίρεσιν τοῦ ˉο καὶ ˉι θρῳσμός. σημαίνει δὲ τὸν ὑψηλὸν τόπον. καὶ ἐξ αὐτοῦ θρῴσκω. theta.1057 Θριαμβεύοντι. φανεροῦντι. κατάδηλον ποιοῦντι. καὶ ὁ ̓Απόστολος· τῷ δὲ θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ. Θρασέωσ. τολμηρῶς. Θρεττανελώ. ηχος κιθάρας. Θρέττε. ἀντὶ τοῦ θαῤῥαλέον καὶ ἀνδρεῖον καὶ θρασύ. Θρῄκηθεν. ἀπὸ Θρᾴκης. Θρῄκηθεν ακτον. Θρυπτικῶσ. βλακικῶς. χαύνως. μαλακῶς. Τὸ Θ μετὰ τοῦ Υ. ( ̓Αρσενικόν.) Θυάδεσ. ὁρμητικοί. Θυγατριδοῦσ. ὁ υἱὸς τῆς θυγατρός. Θυηπόλοσ. ὁ ἱερεύς. ὁ περὶ τὰς θυσίας πολῶν καὶ ἀναστρεφόμενος. Θύλακοσ. ἡ ἀρτοθήκη. ̓Αριστοφάνης· ὡς αλφιτ' οὐκ