238. De sancto Purseo.

1. Laudes almi confessoris

Fursei vox resera,
Qui ad instar praecursoris

Matris inter viscera
Loquens avi nequioris

Arguebat scelera.
2. Ille ferox opinatur,

Quod falsa sit visio,
Triplex rogus apparatur,

Mater stillicidio
Lacrimarum liberatur

Ignis ab incendio.
3. Patrem fugit haec profanum

Sponsi comes exsulis,
Inde venit ad Brandanum,

Jubar ejus oculis
Nocte signum dat arcanum

Affuturi praesulis.

4. Adolescens monachatur,
Gemellis infantibus
Ejus prece vita datur

Regulam sequentibus,
Illis mare transfretator
Immersis corporibus.
5. Hic insultus et conflictum
Patitur in transitu
Daemonemque reddit victum

Angelico monitu,
Redivivus portat ictum,
Quem sensit in spiritu.
6. Vitae reddit homo mitis
Hamonis infantulum
Aperitque compeditis

Carceris ergastulum,
Furorem matronae ditis
Expellit per baculum.

7. Migrat sanctus ad coronam

Trina morte praevia,
Erchembaldus ob personam

Ejus movet proelia,
Trahunt boves ad Peronam

Dei providentia.
8. Excaecata lumen binum

Resumit incredula,
Bibens aquam factam vinum

Languens muliercula
Fert juvamen repentinum

Per ejus miracula.

9. Hujus ergo confessoris

Agentes memoriam
Sic possimus Salvatoris

Promereri gratiam,
Ut nos sui fax amoris

Perducat ad gloriam.
10. Gloria et honor Deo

Usquequo altissimo,
Una patri filioque,

Inclito paraclito,
Cui laus est et potestas

Per aeterna saecula.