242 ORITANA

et Beg. die 19 Martii 1581 in Massanen. et in Sabinen. 20 Novembris 1684: « Non debet eadem die celebrari festum in duabus ecclesiis vicinis, sed moderna debet eligere alium diem ».

Quoad processiones eadem die faciendas S. C. Rituum de- crevit die 24 Ianuarii 164*3 in Crem&nen. « processiones duas eodem loco habendas non esse Sed illos manute- nendos esse in quasi possessione, qui in processione facienda sunt antiquiores : recentiores vero aliam sibi diem non im- peditam eligere debe -e » quod firmatur a S. C. C. die 23 Februarii 1893. Quum duarum Sodalitatum paria sint re- quisita recurrendum videtur, ut quaestio dirimatur inter eas, ad regulam Cancellariae, prior in tempore potior in iure, quo casu sodalitium s. Bernardini praeferri alteri debet, eo quod existentia praecedat.

IURA SODALITII A B. M . VIRGINE. Sed contra Confratres a B. M. V. sine labe concepta nuncupati per constitutum patronum haec advertunt. Nimirum primo contendunt: con- stare de peremptione appellationis. Nam clarum est ius constitutum quoad appellationes ; id enim praecipue eo ten- dit, ne lites in infinitum protrahantur. Atqui antiquiores leges tempus ad appellandum brevissimum concedebant, quo inutiliter elapso, lis finita dicebatur, et sententia vires acqui- rebat reiudicatae. Progressu tamen temporis novae leges an- gustiam temporis moderare voluerunt. Et Iustinianus nov. 23 cap. 1 constituit - ibi - « Sancimus appellationes, sive per se, sive per procuratores, sive per defensores vel curatores, vel tutores ventilentur, posse intra decem dierum spatium, a recitatione sententiae numerandum, iudicibus ab iis quorum interest offerri ».

Ecclesia civilem aequitatem sequuta, disposuit cap. 2 De Sententia et r eradicata: « Iurgantium controversias celeri sententia terminare, et aequitati congruit et rigori ». Exinde cap. 15, statuit: « Cum post decem dierum spatium sententia in auctoritatem rei transeat iudicatae, qui ad provocationis subsidium intra id temporis non recurrit, appellandi sibi