245
καὶ πυρωθεῖσα εἰς τὴν ἐπιφάνειαν ἐξωθεῖται καὶ ἀναχέεται, κᾀντεῦθεν τῷ ἰκτεριῶντι ὠχρίασις. (Θηλυκόν.) ̔Ικανότησ. ἰσχὺς, δύναμις. ̔Ικετηρία. παράκλησις, ην οἱ δεόμενοι κατατίθενταί που η μετὰ χεῖρας εχουσιν. ̔Ικετεία. ην ποιεῖται τὶς διὰ λόγων. ̔Ικεσία. ἡ ἱκέτευσις. ̓Ικμάσ. ἡ ὑγρασία. παρὰ τὸ ικω ἱκμὰς, οθεν καὶ ικμενον ουρον. παρὰ τὸ ἱκνεῖσθαι. η παρὰ τὴν ἱκμάδα. ̓Ικόνιον. ονομα πόλεως. ̓Ικρίον. τὸ ὀρθὸν ξύλον, η ὁ σταυρὸς, η ἡ φούλκα, η σανιδώματα τῆς νηὸς, καὶ τὰ τῶν θεάτρων, α ησαν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις. ἐπὶ ξύλων γὰρ ἐκάθηντο, πρὶν γένηται τὸ θεάτρον· ξύλα γὰρ ἐδέσμευον καὶ ουτως ἐθεώρουν. τινὲς ικρια γράφουσιν. ειρηται δὲ παρὰ τὸ εἰς υψος ικειν, οιον ἱκάρια τινὰ οντα, η διὰ τὸ αὐτῶν ἱκνεῖσθαι καὶ ἀναβαίνειν. iota.1102 Ικταρ. τοῦ Ψελλοῦ· ικταρ ἐστὶ τὸ σύντομον, ιππερως, ιππων ερως. γράφεται καὶ δρόμος. ( ̔Ρῆμα.) ̔Ικάνω. τὸ ἱκετεύω. ἡμεῖς δ' αυθ' ἱκάνομεν τὰ σὰ γούνατα- καὶ τὸ παραγίνομαι, καὶ τὸ καταλαμβάνω. -η μέγα πένθος ̓Αχαΐδα γαῖαν ἱκάνει. Ικετο. παρεγένετο. ̔Ικέσθην. παρεγένοντο. ̔Ικνοῦμαι. ερχομαι, ἱκετεύω. καὶ ἱκνούμενος ἀντὶ τοῦ καμπτόμενος. Ικτο. ηλθεν. ( ̓Επίῤῥημα.) ̔Ικανῶσ. ἀρκούντως. Ικαρ. πάnu. Ικταρ. πλησίον, ἐγγύς. ειρηται δὲ παρὰ τὸ ἐφικνεῖσθαι. καὶ παροιμία· οὐδ' ικταρ βάλλει. Τὸ Ι μετὰ τοῦ Λ. ( ̓Αρσενικόν.) Ιλαοσ. εὐμενὴς, πρᾷος. ιλεως δὲ μέγα. ̔Ιλαρόσ. εὐχαρὴς, ἀστεῖος. iota.1103 ̓Ιλάρχασ. ταξιάρχας. ̔Ιλασμόσ. εὐμένεια, πρᾳότης, συγχώρησις, η διαλλαγή. ̓Ιλεύσ. ονομα κύριον. ̓Ιλεόσ. ὁ φωλεός· ἡ κατάδυσις τοῦ οφεως. σημαίνει καὶ ονομα νόσου περὶ τοὺς ιππους γινομένης. ̓Ιλλεδανοί. οἱ δεσμοί. ̓Ιλιβηνοί. εθνος. ̓Ιλισσόσ. ονομα τόπου, καὶ ποταμός. Ιλλοσ. κύριον. ιλλος καὶ ὁ ὀφθαλμός. ιλλον, στρεβλὸν, στραβὸν, η τυφλόν. ̓Αριστοφάνης· ιλλος γεγένημαι, οδ' οὐδέπω. ̓Ιλλυριοί. βάρβαροι. Θρᾳκικοί. οιμαι δὲ, τοὺς Βουλγάρους λέγει. ̓Αριστοφάνης· ̓Ιλλυριοὶ κεκριγότες. ἀντὶ τοῦ ποιὰν φωνὴν ἀποτελοῦντες. iota.1104 (Θηλυκόν.) ̓Ιλλάδεσ. δεσμοὶ, σχοινία. ἀπὸ τοῦ εἱλεῖσθαι ἐξ ἱμάντος. ἰλλάσειν οὐκ ἐθέλοντα. Ιλη. σύστημα, συστροφή. τάξις οχλου ἱππικοῦ. κυρίως δὲ, φατρία. τότε δὲ ιλη τῶν καταφράκτων ἱππέων ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους ἐς τοὺς ὀπισθοφύλακας κατεῤῥάγη. η ιλη ἱππέων ἑξηκοντατεσσάρων. η ιλη ἡ αθροισις καὶ τὸ πλῆθος. παρὰ τὸ ὁμοῦ εἱλεῖσθαι γέγονεν ιλη διὰ τοῦ ˉι. πολλὰ γὰρ εἰσὶν ὀνόματα ἀπὸ ῥημάτων. ουτως ουν ιλη ἀπὸ τοῦ εἱλῶ. ̓Ιλιάσ. ποίημα ̔Ομήρου. καὶ ̓Ιλιὰς κακῶν ἐπὶ τῶν μεγάλων κακῶν. καὶ ̓Ιλιὰς τὸ πλῆθος. Ιλιοσ. ἡ Τροία. ∆ωρικῶς. - Ιλιον ἱρήν. ̓Ιλίη. ἡ ̓Αθηνᾶ. iota.1105 ̓Ιλύσ. ὁ βόρβορος, η ὁ πηλώδης καὶ κάθυγρος τόπος, ηγουν ὑπόστασις τῶν ὑδάτων. ἀπὸ τοῦ ελος, ἐλύω καὶ εἰλύω. ὡς ἀπὸ τοῦ πείθω πιθανὸς, ουτως ἀπὸ τοῦ εἱλύω ἰλύς. (Οὐδέτερον.) ̔Ιλαστήριον. θυσιαστήριον. ̔Ιλαρώτερον. εὐπροσιτώτερον. ̔Ιλεωτήριον. θυσιαστήριον. Ιλιον. ἡ τῆς Φρυγίας πόλις η ἡ Τροία. εἰ δέ που εὑρεθείη θηλυκὸν, ∆ωρικῶς εὑρίσκεται, καὶ οὐκ ἐν ἰάμβῳ, ἀλλ' ἐν στίχῳ. οιον· Ιλιον ἱρήν. ουτω Χοιροβοσκός. ̔Ιλαστήριον. ὡσανεὶ τράπεζά τις τετράγωνος χρυσῆ. ̓Απόστολος· κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον. ( ̔Ρῆμα.) ̔Ιλάσκω. τὸ εὐμενίζω. καὶ ἱλάσκεσθαι ἀπὸ τοῦ ἱλῶ δευτέρες συζυγίας τῶν περισπωμένων. ὁ μέλλων ἱλάσω, πλεονασμῷ τοῦ κ ἱλάσκω, καὶ μετάγεται εἰς ἐνεστῶτα. καὶ γίνεται ἱλάσκω, τὸ παθητικὸν ἱλάσκομαι, τὸ τρίτον ἱλάσκεται, καὶ τὸ ἀπαρέμφατον ἱλάσκεσθαι. Ιλαοσ. ιλεος εσο. ̔Ιλάσθητι. ιλεώς μοι γενοῦ. iota.1106 ̔Ιλήκοισ. ιλεως καὶ εὐμενὴς γενοῦ. Ιλλει. συνέχει. ̓Ιλλίζειν. τὸ διανεύειν. οὐκ ἀΐεις, οτι δή μοι ἐπιλλίζουσιν ̓Αχαιοί. ιλλοι γὰρ οἱ ὀφθαλμοί. ἀπὸ τῆς εἰλήσεως καὶ τῆς ἐπὶ τὰ κάτω φορᾶς. ̓Ιλιγγιᾷ. οταν περὶ τὴν καρδίαν στρόφος γένηται, ἐπακολουθεῖ σκότος· καὶ τοῦτο καλοῦσι τὸ πάθος ιλιγγον. ἰστέον, οτι εἰλιγγιῶ διὰ διφθόγγου, ιλιγγος δὲ διὰ τοῦ ι. ̓Ιλλόμενοσ. δεσμευόμενος. η ἰλλόμενος ἀντὶ τοῦ παρατηρῶν. -ὁ δ' ἰλλόμενος περὶ ὁμίλῳ. περὶ λέοντος φησὶν, οτι τρωθεὶς ὁ λέων μόνον τὸν τρώσαντα παρατηρεῖ. ̓Ιλυσπώμενοσ. ἐν βορβόρῳ κυλιόμενος. καὶ ἰλυσπᾶσθαι, ἐν τῇ ἰλύϊ σπᾶσθαι, ηγουν ἐν τῇ ἰλύϊ κυλίεσθαι. ̓Ιλλούμενοσ. δεσμούμενος. τοῦ Ψελλοῦ·