EX s. c. iNDrcis 245

Documentum in actis prostat , quo apertissime edocemur Dei Famulum in Patrum Maristarum Congregationis fundatione id praesertim voluisse, ut Marialis cultus proveheretur, cui se sua- que omnia devovit: et quamvis in alteram, quae illi gemina di- cenda est, operam viresque suas iugiter contulisset, numquam tamen a proposito divertit, et cum Patribus illis miro concordiae et charitatis nexu semper iunctus fuit.

Eorum moderatoris Patris Colin haud raro adiutus est con- siliis et incitamentis, eoque suasore ac praeside, anno 1839, dum ob assiduos cum aerumnis exantlatos labores inflrmiori vale- tudine laborare coepisset, alium sibi suffici in superioris munere per fratrum suffragia curavit. Noluit tamen laboriosam vitam intermittere, et paucis vix elapsis diebus in oppidum non ita proximum perrexit, ut spiritualia exercitia praeberet eius domus alumnis, quibus dulcissimam sui memoriam reliquisse scimus; etenim « l'air de bonté, de sainteté, qui paraissait sur sa figure, fit une vive impression sur les jeunes gens; tous voulaient s'a- dresser à lui. Il disaient entr 'eux: - C'est un Saint! ». Deinde, rogante Augusto d un en si Antistite, quin aliquid requietis sibi concederet, aliam tyrocinii domum aperuit in castro vulgo de Vauban.

Hoc postremum fuit Dei Famuli opus : nam, perfractis cor- poris viribus, ad extremum eventum devenerat. Ingravescente valetudine, ac lecto decumbere coactus, Ecclesiae Sacramenta coram fratribus incredibili animi fervore suscepit, eisque paterni animi affectu suprema monita dedit, ac peramanter benedixit. Praeclara et assidua praebens patientiae, pietatis et subiectionis divinae voluntati exempla, ad diem sextam Iunii anni MDCCCXL pervenerat , qua die aerumnas huius saeculi cum beatitate ae- terna commutavit , aetatis annum quinquagesimum secundum vix agens.