EX S. G. RITUUM 255

(Cap. XI I ) . Hac una sacrorum librorum sententia tota vitae ae- ternae fides innititur, hoc uno iudicio animae non interire cre- duntur ; vanae alioquin inanesque preces fuissent, quibus Ioan- na nostra manibus piaculari supplicio mactatis eo intentior litare soleret cum praesertim de sororibus ageretur. Docet enim Testis III : « Insinuò pure nelle dette regole la preghiera e il suffragio per le anime del Purgatorio, e fu anche da lei dispo- sto, che, morendo una suora, le altre suore recitassero una sola volta le 15 poste del Rosario, e per un mese recitassero cinque Pater ed Ave ed applicassero una comunione sacra- mentale ».

Neque sterilis bonisque 'operibus vacua seu precibus tan- tum huius egregiae mulieris circumscripta fides iuxta illud : Non omnis qui dicit mihi, Domine Domine intrabit in regnum coelorum : sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in eoelis est, intrabit in regnum coelorum (Matth. cap. VII-21) . Verum Ioannam Antidam fide vixisse procul dubio compertum est, sive temporum iniquissimorum replicatis memoriam, sive innu- meras perpenditis difficultates, quae in vitae fere continuitate eam agitarunt, sive, ut paucis absolvam, illius in religionem ingressum, progressum, successum meditamini. Etenim nonne fide in suam vocationem obstacula vicit, pericula superavit, quibus etiam viri fortissimi haud raro offendunt, nefariorum hominum consuetudine, indignitates demum, vexationes ac ne- cis minas placide leviterque tulit ? Igitur mulier praeclarissima neque operae pepercit, neque studio cessavit, neque a labori- bus sese temperavit quin amplissimi magnanimique propositi non aequa parte contenta se omnia habituram esse exigeret. Audax equidem Dei Ancillae, fervida atque impavida indoles in his maxime proderat, sed minime impatientiae cessit.

Non indignum itaque videtur ea memorare, quae Matthaeuc- cius docuit: Fides ad patientiam inclinat,... inde constat quod quo intensión est fides... maior est praesentium contemptus, maior in adversis patientia, et maior in tribulatione laetitia. ( Tit. II Cap. 27). Fidei ergo potius ac virtuti quam ingenio iure meritoque tribuendum censemus, ea quae abunde super vita ac moribus illius testes universi attulerunt : haec argumenta adducere nihil negotii est praeter delectum. Satis de pueritia esset quod X V I I Testis praedicat : « Ho saputo che la S. d. D. fu educata in casa paterno; ella dalla puerizia sua fu innocen-