A P P E N D I X I I . 255

poenitens perseveret in consilio pecuniam mutuo dandi negotiatoribus, et obiiciat sententiam tali mutuo faventem multos habere patronos, et insuper non fuisse damnatam a sancta Sede, non semel ea de re con- sulta ; tunc isti confessarii exigunt, ut poenitens promittat se filiali obedientia obtemperaturum iudicio summi Pontificis, si intercedat, qua- ecumque sit: nec, hac promissione obtenta, absolutionem denegant, quamvis probabiliorem credant opinionem contrariam tali mutuo. Si poenitens non confiteatur de lucro ex pecunia sic mutuo data, et vi- deatur in bona fide ; isti confessarii etiamsi aliunde noverint ab eo per- ceptum esse aut eliam nunc percipi istiusmodi lucrum, eum absolvunt, nulla ea de re interrogatione facta, quando timent ne poenitens admo- nitus, restitueie aut a tali lucro abstinere recuset. Inquirit dictus Epi- scopus Rhedonensis : I. Utrum possit horum posteriorum confessariorum agendi rationem probare. - II. Utrum alios confessarios rigidiores ipsum adeuntes, consulendi causa, possit hortari, ut istorum agendi rationem sequantur, donec sancta Sedes expressum ea de quaestione iudicium ferat ».

Loco >$t Sigilli C. L. Episcopus Rhedonensis.

« Feria IT. die 18. Augusti 1830. - SSmus D. N. Pius div. prov. PP. VIII. in solita audientia R. P. D. Assessori S. Officii impertita, audita relatione superiorum dubiorum una cum voto Eminentissimorum DD. Cardinalium Inquisitorum Generalium, respondit: Ad I. Non esse inquie- tandos. - Ad II. Provisum in primo ».

Loco i$f Sigilli S. Inquisitionis. - Pro D. Nicolao Soldini Sanctae rom. et univ. Inquisit. Notario, Angelus Argenti Secretarius.

IV. - S. Poenitentiariae ad dubia D. Denavit Professoris theo- logiae in Seminario S. Irenaei Lugdunensis. - « Quando Sacrae Poe- nitentiariae dubia circa materiam usurae proponuntur, semper remittit ad doctrinam summi Pontificis Benedicti XIV. quae revera sat clara et

cedit fructum inter, qui iure licito ex pecunia desumitur, ideoque potest in utroque foro retineri ; ac fructum, qui ex pecunia illicite conciliatur, ideoque fori utriusque iudicio instituendus decernitur. Constat igitur haud inanem de usuris quaestionem hoc tempore proponi ob eam causam, quod ut plurimum ex pecunia, quae alteri tribuitur, fructus aliquis excipiatur ».

« §. 11. Haec potissimum vobis indicanda censuimus, sperantes fore, ut man- detis executioni quaecumque per has Literas a Nobis praescribuntur. Opportunis quoque remediis consulelis, uti confidimus, si forte ob hanc novam de usuris con- troversiam in dioecesi vestra turbae concitentur, vel corruptelae ad labefactandum sanae doctrinae candorem et puritatem inducantur. Postremo vobis, et gregi curae vestrae concredito Apostolicam Benedictionem impertimur ».