260 APPENDIX II .

legem principis esse titulum sufficientem et legitimum aliquid perci- piendi ultra sortem in mutuo absque alio titulo a theologis communiter admisso, donec Sancta Sedes definitivam decisionem emiserit, cui pa- rati sint se subiicere: et huic responso humiliter et libenter acquiesco. Attamen, salvo Sacrae Poenitentiariae responso praefato, consultis aucto- ribus probatis, et attenta doctrina omnium fere Seminariorum Galliae, ac praesertim eorum quae a presbyteris Congregationis sancti Sulpitii diriguntur, sententia quae reiicit titulum legis civilis tamquam insuffi- cientem, videtur longe probabilior, securior, et sola in praxi donec Sancta Sedes definierit. Quapropter fidelibus, qui a me consilium pe- tunt utrum possint auctarium percipere ex mutuo, et qui nullum ha- bent titulum a theologis communiter admissum, praeter titulum legis civilis, respondeo, eos non posse praefatum auctarium exigere, et de- nego absolutionem sacramentalem si exigant. Pariter denego absolutio- nem iis, qui perceptis huiuscemodi usuris, idest vi solius tituli legis, nolunt restituere. - Quaeritur : I. Utrum durius et severius me habeam erga huiuscemodi fideles. - II. Quae agendi ratio in praxi tenenda erga fideles, donec Sancta Sedes definitivam sententiam emiserit ».

Lugduni 24 Sept. 1831.- Denavi t Professor. « Sacra Poenitentiaria, perpensis dubiis quae ab oratore propo-

nuntur, respondit: - Ad I. Affirmative: quandoquidem ex dato a Sa- cra Poenitentiaria responso liquet, fideles huiusmodi, qui bona fide ita se gerunt, non esse inquietandos. - Ad II. Provisum in primo unde orator priori Sacrae Poenitentiariae responso sub die Septembris 1830 sese in praxi conformare studeat. - Datum Romae, in sacra Poenitentiaria, die 11 Novembris 1831. A. F. de Retz Sacrae Poenitentiariae Regens. F. Fricca Sacrae Poenitentiariae Secretar. ».

VÍII. - Sacrae Poenitentiariae ad quaestiones Ioannis Antonii Avvaro S. T. doctoris et regii professoris - « Eme et Rme Domine. - Re- gia lex pedemontana universim et sine ulla restrictione permittit, ut quisquis alteri cuicumque pecuniam mutuat, stipulare et exigere possit annuum auctarium 5. pro 100. supra sortem. Hinc in Pinaroliensi aliis- que finitimis dioecesibus gravissima inter theologos fervet controver- sia, an, in casibus in quibus ex una parte nullus adest titulus lucri cessantis, vel damni emergentis, vel periculi extraordinarii sortis amit- tendae, ex altera vero praeceptum charitatis erga proximum non obli- gat ad mutuandum simplici ac nudo mutuo, liceat mutuanti illud au- ctarium recipere et retinere. Alii enim auctarium illud omnino usu- rarium et illicitum, alii vero ab omni usurae labe immune prorsus 1 ici- tumque esse propugnant: et quod controversiam valde implicatiorem