Lectio 12

Chrysostomus in Matth..

Post praedicta, ad civitatem convertit dominus sermonem, ex hoc erudire volens auditores; unde dicit ierusalem, ierusalem.

Haec autem duplicatio miserentis est, et valde diligentis. Hieronymus. Ierusalem autem non saxa et aedificia civitatis, sed habitatores vocat, quam patris plangit affectu. Chrysostomus super Matth.. Praevidens ruinam civitatis illius, et plagam quae a Romanis superventura erat, recordabatur quidem sanguinis sanctorum suorum qui effusus erat ab illis, et postmodum effundendus: unde addit quae occidis prophetas et lapidas eos qui ad te missi sunt.

Missum ad te Isaiam occidisti, et servum meum ieremiam lapidasti, ezechielem tractum per lapides excerebrasti: quomodo salvaberis, quae ad te medicum non venire permittis? et non dixit: occidisti, aut: lapidasti; sed occidis et lapidas, idest, quasi hanc propriam et naturalem consuetudinem habes ut occidas et lapides sanctos.

Eadem enim fecit apostolis quae fecerat aliquando prophetis. Chrysostomus in Matth.. Deinde, cum vocasset eam, et abominabiles eius occisiones dixisset, quasi se excusando dixit quoties volui congregare filios tuos? quasi dicat: neque praedictis occisionibus me a tua benevolentia avertisti; sed volui te mihi adiungere, non semel aut bis, sed multoties.

Magnitudinem autem amoris sub similitudine gallinae ostendit. Augustinus de quaest. Evang.. Hoc enim genus animantis magnum affectum in filios habet, ita ut eorum infirmitate affecta infirmetur et ipsa: et, quod difficile in ceteris animantibus invenies, alis suis filios protegens contra milvum pugnat; sic et mater nostra, dei sapientia, per carnis susceptionem infirmata quodammodo, secundum illud apostoli: quod infirmum est dei, fortius est hominibus, protegit infirmitatem nostram, et resistit diabolo, ne nos rapiat. Origenes in Matth.. Filios autem ierusalem dicit, secundum quod dicimus semper civium successores praecedentium filios.

Dicit autem quoties volui, cum sit manifestum semel eum docuisse in corpore Iudaeos: semper enim christus praesens fuit et in Moyse et in prophetis et in Angelis, ministrantibus saluti humanae per singulas generationes. Si quis autem non fuerit congregatus ab eo, iudicabitur quasi noluerit congregari. Rabanus. Cessent igitur haeretici christo principium ex virgine dare; omittant alium legis et prophetarum deum praedicare. Augustinus in Enchir.. Ubi est autem illa omnipotentia qua in caelo et in terra omnia quaecumque voluit fecit, si colligere filios ierusalem voluit, et non fecit? an non potius illa quidem filios suos ab ipso colligi noluit, sed ea quoque nolente, filios eius collegit ipse quos voluit? chrysostomus in Matth..

Deinde comminatur poenam quam semper formidaverunt, scilicet civitatis et templi eversionem, dicens ecce relinquetur vobis domus vestra deserta. Chrysostomus super Matth.. Sicut enim corpus, anima recedente, prius quidem frigescit, deinde putrescit et solvitur, sic et templum nostrum, dei spiritu recedente, prius seditionibus et indisciplinatione replebitur, deinde veniet ad ruinam. Origenes.

Semper etiam eis qui noluerunt congregari sub alis eius, comminatur christus ecce relinquetur vobis domus vestra deserta, idest anima et corpus. Sed et si quis ex vobis noluerit congregari sub alis christi, ex tempore illo ex quo congregationem refugit actu magis quam corpore, non videbit pulchritudinem verbi, donec poenitens a proposito malo dicat benedictus qui venit in nomine domini. Tunc enim verbum dei benedictum venit super cor hominis quando fuerit quis conversus ad deum; unde sequitur dico enim vobis: non me videbitis amodo donec dicatis: benedictus qui venit in nomine domini.

Hieronymus. Quasi dicat: nisi poenitentiam egeritis, et confessi fueritis ipsum esse me, de quo prophetae cecinerunt, filium omnipotentis patris, faciem meam non videbitis. Habent ergo Iudaei datum sibi tempus poenitentiae. Confiteantur benedictum qui venit in nomine domini; et christi ora conspicient. Chrysostomus in Matth.. Vel aliter.

Per hoc occulte secundum adventum significavit: quoniam tunc omnino eum adorabunt.

Quod autem dicit amodo, ad tempus crucis refertur.