266 APPENDIX II .

hoc deducunt ex ipsa postulatione Episcopi Vivariensis. Non petierat Episcopus, aiunt, utrum poenitentes dubia vel mala fide constituti obli- gandi essent ad restitutionem, sed tantum utrum improbandi essent concionatores illi, qui, nulla enunciata conditione, licitum usum mutui praedicti praedicabant: quumque sancta Sedes nondum quaestionem definierit, et patratum in mala fide, licet per se non inducat onus re- stitutionis, semper tamen inducat culpae reatum; hinc Eminentissimum improbasse aiunt istorum agendi rationem, qui, reticitis conditionibus bona fide et standi mandatis sanctae Sedis, licitum usum dicti mutui absolute praedicabant, quin loqueretur Eminentissimus de obligatione restitutionis, de qua non postulabat Praesul. Deducunt quoque ex con- ditione a Sacra Poenitentiaria requisita in poenitentibus standi manda- tis sanctae Sedis, quae dispositio dubium necessario aut supponit aut excitat de honestate mutui praedicti. Quumque hinc et inde sint viri summae pietatis et non spernendae auctoritatis; hinc ut animarum quieti in re tam frequenti et seria provideatur, perhumillime petitur: «An poeni- tentes, qui moderatum lucrum solo legis titulo ex mutuo dubia vel mala fide perceperunt, absolvi sacramentaliter possint, nullo imposito restitutio- nis onere, dummodo de patrato ob dubiam vel malam fidem peccato sin- cere doleant, et filiali obedientia parati sint stare mandatis S. Sedis ».

» Nicaeae 9 Septembris 4837 - Subscriptus- jfc Dominicus Episc. Nicaeensis.

» Fer. IV. die 17 Ian. 1 8 3 8 - I n Congregatione Generali S. R. et univ. Inquisitionis habita in Conventu sanctae Mariae supra Minervam coram Eminentissimis et Reverendissimis Dominis sanctae Romanae Ec- clesiae Cardinalibus contra haereticam pravitatem Generalibus Inquisi- toribus, proposito supradicto dubio, iidem Eminentissimi et Reveren- dissimi Domini dixerunt: « Affirmative dummodo parati sint stare man- datis sancta Sedis ».

Loco^tsigilli. - Angelus Argenti S. R. et Universalis Inquisitionis Notarius.

X. - S. Congr. S. 0. sub die 26 Mart. 1840. « Proposito dubio, an ad aliquid reddendum teneatur N. N. cuius pater magnam pecuniae summam mutuo dederat cum lucro decem pro centum, legali taxae illius temporis respondente; et quatenus restitutioni esset obnoxius, « utrum saltem quinque pro centum retinere licite valeat », rescri- ptum fuit: « Quoad usuras in genere, consulat decreta iam lata. Quoad excessivitatem fructuum, consulat R. P. D. Episcopum, qui expendat facti circumstantias, et praxim illius temporis, quae vigebat apud viros timoratae conscientiae, et provideat.